Tiefe - Kontra K

Eigentlich will ich nur nach Hause, doch bin wieder viel zu weit weg

Du siehst nur schneeweiße Sneaker, nicht den knietiefen Dreck

Meine Gedanken dreh’n sich im Kreis in einem viel zu engen Jet

Für dich der Ausblick unendlich, doch mein Kopf ist das Gefängnis

Du siehst Luxus und den scheiß Fame und fragst dich dann, warum’s mir nicht gut

geht

Doch all den Schmuck und die scheiß Designrkleider bezahlt man nur mit si’m

Blutgeld

Wie Treibjagd auf dein Kopf, jeder will ein Stück von dir für sein’n Block

Sie haben ein’n Ozean voll Versprechen, aber keiner hält nur ein Wort

Ich seh' deine Augen und seh' die Hoffnung, aber meine spiegeln das Elend

33 Jahre nur Dreckstage, auch wenn die letzten sieben okay sind

Du schaust mich an und sagst, du trinkst mit mir aufs Leben

Füllst dein Glas mit rotem Wein und ich meins mit deinen Tränen

Durch deine Augen muss die Welt so wunderschön sein

Durch meine Augen ist die Welt so alt und grau

In ihren Augen seh’n sie dich und deine Schönheit

In meinen Augen spiegelt sich ein kalter Lauf

Du brauchst die Sonne und die Liebe

Ich brauch' den Schatten und die Tiefe

Du und ich sind zu verschieden

Denn ich finde niemals meinen Frieden

Ich seh' dich an und frag' mich, «Warum liebst du so sehr, was schon lange kalt

ist?»

Unter tausenden Diamanten nahmst du den letzten wertlosen Stein mit

Du, du liebst dein Leben laut, ich hasse meins lieber leise

Brauchst deine Freunde mehr um dich rum und ich brauch' mehr Zeit für mich

alleine

Vielleicht innerlich kaputt, aber komm' klar damit schon seit Jahren Während du

die Rosen siehst, wie sie blüh'n, zähl' ich die Dorn’n, die sie tragen

Du siehst ein Lachen, glaubst an das Gute, ich die aufgesetzte Fassade

Denn der Mensch liebt nur das Geld und das Geld, den Menschen zu verraten

Denn in meinem Kopf ist Krieg, ich hoff' nicht viel

Außer nur ein wenig daran, dass Gott uns sieht

So wie du gut erkennst, wieviel Schuld auf mir liegt

Sowie alle meine Sünden und mich trotzdem liebt

Ich schulde dir ein Meer aus Worten, doch sag' nichts

Du legst dein Herz in diese Hände und siehst zu, wie es zerbricht

Durch deine Augen muss die Welt so wunderschön sein

Durch meine Augen ist die Welt so alt und grau

In ihren Augen seh’n sie dich und deine Schönheit

In meinen Augen spiegelt sich ein kalter Lauf

Du brauchst die Sonne und die Liebe

Ich brauch' den Schatten und die Tiefe

Du und ich sind zu verschieden

Denn ich finde niemals finde niemals meinen Frieden

Eigenlijk wil ik gewoon naar huis, maar ik ben weer veel te ver weg

Je ziet alleen sneeuwwitte sneakers, niet het kniediepe vuil

Mijn gedachten gaan in cirkels in een veel te smalle jet

Voor jou is het uitzicht oneindig, maar mijn hoofd is de gevangenis

Je ziet luxe en de verdomde roem en dan vraag je jezelf af waarom ik me niet goed voel

gaat

Maar je betaalt alleen voor alle sieraden en de shitty merkkleding met si'm

bloedgeld

Als een jacht op je hoofd, wil iedereen een stukje van je voor hun blok

Ze hebben een oceaan vol beloften, maar niemand houdt een woord

Ik zie je ogen en ik zie hoop, maar de mijne weerspiegelen ellende

33 jaar alleen vieze dagen, ook al zijn de laatste zeven oké

Je kijkt me aan en zegt dat je met me tot leven drinkt

Vul je glas met rode wijn en ik vul het mijne met jouw tranen

De wereld moet zo mooi zijn door jouw ogen

De wereld is zo oud en grijs door mijn ogen

In hun ogen zien ze jou en je schoonheid

Een koude run wordt weerspiegeld in mijn ogen

Je hebt de zon en liefde nodig

Ik heb de schaduw en de diepte nodig

Jij en ik zijn te verschillend

Want ik zal nooit mijn rust vinden

Ik kijk naar je en vraag mezelf af: "Waarom hou je zoveel van wat al lang koud is?"

is?"

Tussen duizenden diamanten nam je de laatste waardeloze steen mee

Jij, jij houdt hardop van je leven, ik haat het mijne liever stil

Heb je je vrienden om je heen meer nodig en heb ik meer tijd voor mezelf nodig

alleen

Misschien van binnen kapot, maar heb er al jaren mee te maken terwijl jij

zie de rozen bloeien, ik tel de doornen die ze dragen

Je ziet een lach, geloof in het goede, ik de nep-façade

Omdat de mens alleen van geld houdt en geld om de mens te verraden

Omdat er oorlog in mijn hoofd is, hoop ik niet veel

Behalve een klein beetje dat God ons ziet

Net zoals je goed herkent hoeveel schuld op mij rust

Evenals al mijn zonden en nog steeds van me houdt

Ik ben je een zee van woorden schuldig, maar zeg niets

Je legt je hart in deze handen en ziet het breken

De wereld moet zo mooi zijn door jouw ogen

De wereld is zo oud en grijs door mijn ogen

In hun ogen zien ze jou en je schoonheid

Een koude run wordt weerspiegeld in mijn ogen

Je hebt de zon en liefde nodig

Ik heb de schaduw en de diepte nodig

Jij en ik zijn te verschillend

Want ik zal nooit mijn rust vinden