Niemals vergessen - Kontra K

In die Wolken, du bist da, hier bei uns

Und niemals vergessen

Ein weißes Blatt auf dem Tisch, in meiner Hand wartet der Stift

In meinem Kopf schwirr’n tausend Wörter, doch geschrieben hab' ich nix

Was soll ich sagen, Bruder, fragen, wie’s dir geht in einer Zelle?!

Denn ich weiß du fragst dich schon, wie lang' schreibt man dir noch zurück

Die erste Post kommt jede Woche, danach vielleicht dreimal im Jahr

Aber glaub mir, jeden Tag wird hier draußen an dich gedacht

Doch das Leben rennt viel schneller, als die Zeit es jemals kann

Verzeih' dein’n Kumpels, denn am Ende bleibt nur echte Freundschaft da

Soll ich dir sagen, «Alles cool, uns geht es gut, jeder macht sein’n Job»

Und mach' dich traurig, weil du merkst, du hängst noch Jahre in dem Loch?

Soll ich lügen und dir sagen, meine ganze Welt ist Schrott

Oder machst du dir dann Sorgen und zerbrichst dir nur den Kopf?

Ich würde dich raushol’n, wenn es ginge, Zeiger zurückdreh'n, wenn es ginge

Doch im Moment füll' ich leider nicht Mal dieses eine Blatt mit Tinte

Mann, du weißt, ich würd' es ändern

Doch ich weiß, du weißt, sogar Brot und Wasser schmecken draußen immer besser

Kopf hoch, der Blick nach draußen, denk' die Gitterstäbe weg

In die Wolken, du bist da, hier bei uns

Und niemals vergessen

Niemals vergessen

Graue Zelle, kalter Stahl, doch Gedanken sind noch frei

In den Wolken, sie sind klar, hier bei uns

Weil sie die Knastwände brechen

Du bist niemals vergessen

Jetzt sitz' ich hier und wart' seit Wochen, wir hab’n lange nicht gesprochen

Ich will nur wissen, wie’s dir geht, und nicht alleine hier verrotten

Bruder, schreib' mir irgendwas, ein paar Zeilen zum Lesen reichen

Bisschen teilhaben am Leben da draußen auf ein paar Seiten

Du musst nicht lügen, ich weiß, die Welt dreht sich schnell weiter

Doch sechs Quadratmeter machen auch nicht langsam einsam

Schon klar, ihr habt zu tun, doch ich hoff', es geht euch gut

Aber Nächte sind verdammt lang', wenn man nicht am Leben teilhat

Die Augen sind zu satt und jeder Tag derselbe Trott

Gitterstäbe schneiden Luft und der Block verdeckt mein’n Horizont

Und ganz ehrlich, wie ein Lichtblick ist jeder Brief, der zu mir kommt

Denn die Gedanken spiel’n Ping pong in meinem Kopf

Ich würde ja rauskomm’n, wenn es ginge, Zeiger zurückdreh'n, wenn es ginge

Doch im Moment ist jedes Blatt mit Tinte eine große Hilfe

Du weißt, ich würd' es ändern

Doch du weißt, ich weiß, Brot und Wasser schmecken draußen leider immer besser

Kopf hoch, der Blick nach draußen, denk' die Gitterstäbe weg

In die Wolken, du bist da, hier bei uns

Und niemals vergessen

Niemals vergessen

Graue Zelle, kalter Stahl, doch Gedanken sind noch frei

In den Wolken, sie sind klar, hier bei uns

Weil sie die Knastwände brechen

Du bist niemals vergessen

In de wolken, jij bent daar, hier bij ons

En vergeet nooit

Een blanco vel papier op tafel, de pen wacht in mijn hand

Duizend woorden zoemen in mijn hoofd, maar ik heb niets geschreven

Wat moet ik zeggen, broeder, vragen hoe het met je gaat in een cel?!

Omdat ik weet dat je je al afvraagt ​​hoe lang mensen je terug zullen sms'en

De eerste post komt elke week, dan misschien drie keer per jaar

Maar geloof me, er wordt hier elke dag aan je gedacht

Maar het leven gaat veel sneller dan de tijd ooit kan

Vergeef je maatjes, want uiteindelijk blijft er alleen echte vriendschap over

Moet ik je zeggen: "Alles is cool, we zijn in orde, iedereen doet zijn werk"

En jezelf verdrietig maken omdat je je realiseert dat je nog jaren in het hol hangt?

Moet ik liegen en je vertellen dat mijn hele wereld rotzooi is?

Of maak je je dan zorgen en laat je je hersens kraken?

Ik zou je eruit halen als het mogelijk was, de handen terugdraaien als het mogelijk was

Helaas vul ik dit ene vel op dit moment niet eens met inkt

Man, je weet dat ik het zou veranderen

Maar ik weet, weet je, zelfs brood en water smaken altijd beter buiten

Hoofd omhoog, het uitzicht naar buiten, denk weg de tralies

In de wolken, jij bent daar, hier bij ons

En vergeet nooit

Vergeet nooit

Grijze cel, koud staal, maar gedachten zijn nog steeds vrij

In de wolken zijn ze helder, hier bij ons

Omdat ze de gevangenismuren doorbreken

Je wordt nooit vergeten

Nu zit ik hier weken te wachten, we hebben elkaar lang niet gesproken

Ik wil gewoon weten hoe het met je gaat en niet hier alleen rotten

Broeder, schrijf me iets, een paar regels om te lezen zijn genoeg

Neem deel aan het leven daarbuiten op een paar pagina's

Je hoeft niet te liegen, ik weet dat de wereld snel verder gaat

Maar zes vierkante meter maakt je ook niet eenzaam

Natuurlijk heb je dingen te doen, maar ik hoop dat het goed met je gaat

Maar de nachten zijn verdomd lang als je niet deelneemt aan het leven

De ogen zijn het zat en elke dag dezelfde sleur

Tralies snijden lucht en het blok bedekt mijn horizon

En om eerlijk te zijn, elke brief die bij me binnenkomt, is als een sprankje hoop

Omdat de gedachten pingpong spelen in mijn hoofd

Ik zou weggaan als het mogelijk was, de handen terugdraaien als het mogelijk was

Maar op dit moment is elk vel inkt een grote hulp

Je weet dat ik het zou veranderen

Maar weet je, ik weet helaas, brood en water smaken altijd beter buiten

Hoofd omhoog, het uitzicht naar buiten, denk weg de tralies

In de wolken, jij bent daar, hier bij ons

En vergeet nooit

Vergeet nooit

Grijze cel, koud staal, maar gedachten zijn nog steeds vrij

In de wolken zijn ze helder, hier bij ons

Omdat ze de gevangenismuren doorbreken

Je wordt nooit vergeten