Walking Down Madison - Kirsty MacColl

Walking down Madison

I swear I never had a gun

No, I never shot no one

I was only having fun

Walking down Madison

Swear I never had a gun

I was philosophizing some

Checking out the bums

See you give 'em your nickels, your pennies and dimes

But you can’t give 'em hope in these mercenary times, oh no

And you feel real guilty about the coat on your back

And the sandwich you had, oh no

From an uptown apartment to a knife on the A train

It’s not that far

From the sharks in the penthouse to the rats in the basement

It’s not that far

To the bag lady frozen asleep in the park

Oh no, it’s not that far

Would you like to see some more?

I can show you if you’d like to

Walking down Madison

I swear I never had a gun

No, I never shot no one

Wouldn’t do it just for fun

Walking down Madison

Trying to keep my head screwed on

I was philosophizing some

Checking out the nuns

When you get to the corner

Don’t look at those freaks

Keep your head down low

And stay quick on your feet, oh yeah

The beaming boy from Harlem with the airforce coat

The ones who died, the ones who tried

The ones that sit and gloat

From an uptown apartment to a knife on the A train

It’s not that far

From the sharks in the penthouse to the rats in the basement

It’s not that far

To the bag lady frozen asleep on the church steps

It’s not that far

Would you like to see some more?

I can show you if you’d like to

Within every city and town

There’s a Madison

Frozen lives for whom nothing’s happening

Hungry children is a mother’s dilemma

Dumpster diving to feed her baby Emma

So you walk on by like it doesn’t affect you

The held out hand that you pay no respect to

Nickels and dimes won’t even buy your guilt

Another wino burnt to death in his quilt

It’s a cardboard city

Newspaper metropolis

The system can’t cope or keep on top of this

The authorities come as you’re not for display

Do they solve the problem?

No, they move him away

They’re in a vicious circle of no fixed abode

The social won’t pay 'em the money they’re owed

When you’ve got no money you can’t pay rent

Hypothermia kills 'cause the system is bent

From an uptown apartment to a knife on the A train

It’s not that far

From the sharks in the penthouse to the rats in the basement

It’s not that far

To the bag lady frozen asleep in the park

Oh no, it’s not that far

Would you like to see some more?

I can show you if you’d like to

From an uptown apartment to a knife on the A train

It’s not that far

From the sharks in the penthouse to the rats in the basement

It’s not that far

To the bag lady frozen asleep on the church steps

It’s not that far

Would you like to see some more?

I can show you if you’d like to

In the subway sits a vacuous man

His grip on life is a bent tin can

It’s a holy shrine where he burns his light

It makes things easy and removes his plight

For an hour or two

But he can’t escape

They’re all penned in with government tape

There are good samaritans who bring the soup

The Sally Army with their bibles and boots

You can see yourself as it’s not too far

One short trip

You don’t who they are

Till the night comes then it all comes back

Like the smell of patchouli and the armies of rats

It’s a shame to be human

It’s a human shame

It seems we’ve forgotten we’re one and the same

Wandelen door Madison

Ik zweer dat ik nooit een pistool heb gehad

Nee, ik heb nooit op niemand geschoten

Ik had alleen maar plezier

Wandelen door Madison

Zweer dat ik nooit een pistool heb gehad

Ik was wat aan het filosoferen

De billen checken

Zie je ze je stuivers, je centen en dubbeltjes geven

Maar je kunt ze geen hoop geven in deze tijden van huurlingen, oh nee

En je voelt je echt schuldig over de jas op je rug

En de sandwich die je had, oh nee

Van een appartement in de bovenstad tot een mes in de A-trein

Het is niet zo ver

Van de haaien in het penthouse tot de ratten in de kelder

Het is niet zo ver

Naar de tassendame die in het park in slaap is gevroren

Oh nee, zo ver is het niet

Wil je nog meer zien?

Ik kan het je laten zien als je wilt

Wandelen door Madison

Ik zweer dat ik nooit een pistool heb gehad

Nee, ik heb nooit op niemand geschoten

Zou het niet alleen voor de lol doen

Wandelen door Madison

Ik probeer mijn hoofd vast te houden

Ik was wat aan het filosoferen

Bij de nonnen kijken

Wanneer je bij de hoek komt

Kijk niet naar die freaks

Houd je hoofd laag

En blijf snel op de been, oh yeah

De stralende jongen uit Harlem met de luchtmachtjas

Degenen die stierven, degenen die het probeerden

Degenen die zitten en glunderen

Van een appartement in de bovenstad tot een mes in de A-trein

Het is niet zo ver

Van de haaien in het penthouse tot de ratten in de kelder

Het is niet zo ver

Naar de tassendame die in slaap bevroren was op de kerktrappen

Het is niet zo ver

Wil je nog meer zien?

Ik kan het je laten zien als je wilt

Binnen elke stad en gemeente

Er is een Madison

Bevroren levens voor wie niets gebeurt

Hongerige kinderen is een moederdilemma

Dumpster duiken om haar baby Emma te voeden

Dus je loopt door alsof het jou niet raakt

De uitgestoken hand waar je geen respect voor hebt

Nikkels en dubbeltjes zullen je schuld niet eens kopen

Weer een wino verbrand in zijn quilt

Het is een kartonnen stad

Krantenmetropool

Het systeem kan dit niet aan of houdt dit niet bij

De autoriteiten komen zoals je bent niet voor weergave

Lossen ze het probleem op?

Nee, ze verplaatsen hem weg

Ze zitten in een vicieuze cirkel van geen vaste verblijfplaats

De sociale zal ze niet het geld betalen dat ze verschuldigd zijn

Als je geen geld hebt, kun je geen huur betalen

Hypothermie is dodelijk omdat het systeem gebogen is

Van een appartement in de bovenstad tot een mes in de A-trein

Het is niet zo ver

Van de haaien in het penthouse tot de ratten in de kelder

Het is niet zo ver

Naar de tassendame die in het park in slaap is gevroren

Oh nee, zo ver is het niet

Wil je nog meer zien?

Ik kan het je laten zien als je wilt

Van een appartement in de bovenstad tot een mes in de A-trein

Het is niet zo ver

Van de haaien in het penthouse tot de ratten in de kelder

Het is niet zo ver

Naar de tassendame die in slaap bevroren was op de kerktrappen

Het is niet zo ver

Wil je nog meer zien?

Ik kan het je laten zien als je wilt

In de metro zit een lege man

Zijn greep op het leven is een gebogen blikje

Het is een heiligdom waar hij zijn licht brandt

Het maakt dingen gemakkelijk en neemt zijn benarde situatie weg

Voor een uur of twee

Maar hij kan niet ontsnappen

Ze zijn allemaal opgeschreven met overheidstape

Er zijn barmhartige samaritanen die de soep brengen

Het Sally-leger met hun bijbels en laarzen

Je kunt jezelf zien omdat het niet te ver is

Een korte trip

Je weet niet wie ze zijn

Tot de nacht komt, dan komt het allemaal terug

Zoals de geur van patchouli en de legers van ratten

Het is een schande om mens te zijn

Het is een menselijke schande

Het lijkt erop dat we vergeten zijn dat we één en dezelfde zijn