Still Life - Kirsty MacColl

I walked down by the river where we used to go

And underneath the bridge where we first kissed

The old town that we knew is dead and gone

Gone

The sickly sun shines grayly through the mist

And like the love we used to know

The poisoned river waters flow

And then they’re gone

For some of us still life moves on

Our love is just a relic of the past

You’d never recognise the old town now

Somewhere behind the concrete and the glass

The monuments of England’s sacred cow

Where are all the human beings?

Have they been sent to Milton Keynes?

They used to live round here but now they’re gone

For some of us still life moves on

Ik liep langs de rivier waar we vroeger gingen

En onder de brug waar we voor het eerst kusten

De oude stad die we kenden, is dood en verdwenen

Weg

De ziekelijke zon schijnt grijs door de mist

En zoals de liefde die we vroeger kenden

De vergiftigde rivierwateren stromen

En dan zijn ze weg

Voor sommigen van ons gaat het stilleven verder

Onze liefde is slechts een overblijfsel uit het verleden

Je zou de oude stad nu nooit meer herkennen

Ergens achter het beton en het glas

De monumenten van de heilige koe van Engeland

Waar zijn alle mensen?

Zijn ze naar Milton Keynes gestuurd?

Ze woonden hier vroeger, maar nu zijn ze weg

Voor sommigen van ons gaat het stilleven verder