Свет дневной иссяк - Кипелов, Сергей Маврин

Cвет дневной иссяк,

И вокруг меня - пустыня,

Звон звезд гонит прочь мрак,

Да святится Твое имя!

Я здесь, я нигде,

Но слезами боль не хлынет,

Будь свят скорбный удел,

Да святится Твое имя!

Ни ветра, ни сна,

Кто вспомнит меня?!

Как бы я хотел плыть в лодке

Морем на закат,

Вольным быть, как зверь, свободным,

И растить свой сад.

Жить бы лет до ста

И любить, как все любят на земле!

Сын небесных сфер,

Здесь лишь демоны и змеи,

Но ты молод и смел,

Вместе миром овладеем.

Ты мне поклонись -

И получишь все богатства.

Власть тьмы - вот это жизнь

В беспробудном танце адском!

Все жены твои,

Под звон золотых.

Ты же сам хотел плыть в лодке

Морем на закат,

Вольным быть, как зверь свободным,

И растить свой сад,

Жил бы лет до ста.

И любил как все,

Но не на кресте...

Het daglicht is opgedroogd,

En overal om me heen is de woestijn

Het rinkelen van de sterren verdrijft de duisternis,

Moge Uw naam geheiligd worden!

Ik ben hier, ik ben nergens

Maar pijn zal geen tranen vergieten

Wees heilig treurig lot,

Moge Uw naam geheiligd worden!

Geen wind, geen slaap

Wie zal mij herinneren?!

Hoe ik zou willen zeilen in een boot

Zee bij zonsondergang

Vrij om als een beest te zijn, vrij,

En laat je tuin groeien.

Leef om honderd jaar oud te worden

En liefde, zoals iedereen op aarde liefheeft!

Zoon van hemelse sferen

Er zijn alleen demonen en slangen,

Maar je bent jong en dapper

Laten we samen de wereld overnemen.

Je buigt voor mij

En je krijgt alle rijkdom.

De kracht van de duisternis - dit is het leven

In de ongebreidelde dans van de hel!

Al je vrouwen

Op het geluid van goud.

Je wilde zelf in een boot varen

Zee bij zonsondergang

Vrij om als een vrij beest te zijn

En laat je tuin groeien

Ik zou honderd jaar oud worden.

En geliefd zoals iedereen

Maar niet aan het kruis...