Путь наверх - Кипелов, Сергей Маврин

Ты брошен вниз силой судьбы,

Ты унижен и раздавлен,

Время забыть то, кем ты был,

Но помнить, кем ты стал…

Брошен на дно, где все равно,

За что тебя любила слава.

Подлость огнем ставит клеймо,

Душа твоя пуста…

Люди на дне рыщут во тьме,

Они готовы жрать друг друга,

Лишь бы продлить дикую жизнь,

Урвать себе кусок.

Свой среди них, жадных и злых,

Ты в той же стае мчишь по кругу,

С ними ползешь закону под нож,

Как раб, а не пророк!

О, если б слушать только тишину,

Не ложь, не лесть, не полдень и не тьму,

Под солнцем снегом тая,

Любить, измен не зная, —

Ты умер бы от злой тоски!

Припев:

Хей, жители неба!

Кто на дне еще не был?

Не пройдя преисподни,

Вам не выстроить рай!

Хей, жители дна!

Гром смеется над вами:

Чтобы быть с ним на равных,

Есть один путь — наверх!

Но яркий луч вспыхнет в мозгу,

И покорность выбьет клином,

Прошлые дни в душе оживут —

Свершится новый грех.

Кровь на руках, кровь на камнях,

По телам и жалким спинам

Тех, кто готов подохнуть в рабах,

Ты рвешься вновь наверх…

О, если б слушать только тишину,

Не ложь, не лесть, не полдень и не тьму,

Под солнцем снегом тая,

Любить, измен не зная, —

Ты умер бы от злой тоски!

Je wordt neergeworpen door de kracht van het lot,

Je bent vernederd en verpletterd

Tijd om te vergeten wie je was

Maar onthoud wie je bent geworden...

Naar de bodem gegooid, waar het er niet toe doet

Waarom hield je van roem.

Meanness plaatst een stigma met vuur,

Je ziel is leeg...

Mensen aan de onderkant sluipen rond in de duisternis,

Ze zijn klaar om elkaar op te eten

Al was het maar om het wildleven te verlengen,

Pak een stuk voor jezelf.

Uw eigen onder hen, hebzuchtig en slecht,

Je bent in dezelfde kudde die in een cirkel rent,

Met hen kruip je onder het mes van de wet,

Als een slaaf, niet als een profeet!

Oh, kon ik maar naar stilte luisteren

Geen leugens, geen vleierij, geen middag en geen duisternis,

Smeltende sneeuw onder de zon

Liefhebben zonder verandering te kennen -

Je zou zijn gestorven van kwade angst!

Refrein:

Hey mensen van de lucht!

Wie is er nog niet tot op de bodem geweest?

Zonder door de onderwereld te gaan

Je kunt geen paradijs bouwen!

Hey bodembewoners!

Thunder lacht je uit:

Om met hem gelijk te zijn,

Er is maar één manier: omhoog!

Maar een heldere straal zal in de hersenen flitsen,

En nederigheid zal knock-out slaan met een wig,

De afgelopen dagen in de ziel zullen tot leven komen -

Er zal een nieuwe zonde worden begaan.

Bloed aan de handen, bloed aan de stenen,

Op lichamen en ellendige ruggen

Degenen die bereid zijn om in slaven te sterven,

Je haast je weer...

Oh, kon ik maar naar stilte luisteren

Geen leugens, geen vleierij, geen middag en geen duisternis,

Smeltende sneeuw onder de zon

Liefhebben zonder verandering te kennen -

Je zou zijn gestorven van kwade angst!