Дарю тебе песни - Katrin Mokko, Два

Стою одна, и просто сил нет, прошу тебя, смотри в глаза мне.

Опять без сна, я тебя ждала, я ждала ответ, я не смогла

Полюбить сильней нужен был лишь момент.

Прости меня, я не могу больше здесь.

Моя вина с твоих слов для тебя и для всех, ведь так нельзя,

Зачем толкать в пропасть меня, я думала, о-о, ближе нет тебя, о.

Припев:

О чем твои мысли, когда в них нет меня, я дарю тебе песни, останови себя.

Ты уходишь так быстро за линию дождя, дарю тебе песни, дарю их тебе я.

Будешь смеяться, но у меня опять клиника, дела обычные, земля слетела с орбиты

И разлетелся вдребезги мой больной мир никак нам не услышать друг друга без

субтитров

Утра палитра, глаза выцвели, мысленно, перебираю доводы, что в воздухе повисли.

Я построила виселицу этим отношениям, эй, пошли веселиться, петля уже на шее,

Да, не жалей ты, куда уж, давай, по больному, чтоб одному и другому,

чтобы к чертям головы

И не нужна мне эта весна глупая, да-да, я чокнутая, а тебе ветра попутного.

Проваливай, я больше видеть тебя не хочу, спотыкаясь, кричу, эй, я люблю,

как умею.

Прости меня, не отпусти рук, прошу, остановись, ведь кто-то должен быть умнее.

Припев:

О чем твои мысли, когда в них нет меня, я дарю тебе песни, останови себя.

Ты уходишь так быстро за линию дождя, дарю тебе песни, дарю их тебе я.

Дарю их тебе я.

Дарю я.

Ik sta alleen, en ik heb gewoon de kracht niet, ik vraag je, kijk in mijn ogen.

Weer zonder slaap, ik wachtte op je, ik wachtte op een antwoord, ik kon niet

Het duurde maar een moment om meer lief te hebben.

Vergeef me, ik kan hier niet meer zijn.

Mijn schuld van je woorden voor jou en voor iedereen, omdat het onmogelijk is,

Waarom me in de afgrond duwen, dacht ik, oh, je bent niet dichterbij, oh.

Refrein:

Waar denk je over, als ik er niet in ben, geef ik je liedjes, stop jezelf.

Je vertrekt zo snel achter de regenlijn, ik geef je liedjes, ik geef ze aan jou.

Je zult lachen, maar ik heb weer een kliniek, de dingen zijn normaal, de aarde vloog uit de baan

En mijn zieke wereld viel in stukken uiteen, we kunnen elkaar niet horen zonder

ondertiteling

Ochtendpalet, vervaagde ogen, mentaal, de argumenten die in de lucht hingen op een rijtje zetten.

Ik heb een galg gebouwd voor deze relatie, hé, laten we lol hebben, de strop zit al om de nek,

Ja, heb geen spijt, waar, kom op, volgens de patiënt, zodat de een en de ander,

naar de hel ermee

En ik heb deze stomme lente niet nodig, ja, ja, ik ben gek, en je hebt een mooie wind.

Ga weg, ik wil je niet meer zien, struikelend, schreeuwend, hey, ik hou van,

als ik kan.

Vergeef me, laat je handen niet los, stop alsjeblieft, want iemand moet slimmer zijn.

Refrein:

Waar denk je over, als ik er niet in ben, geef ik je liedjes, stop jezelf.

Je vertrekt zo snel achter de regenlijn, ik geef je liedjes, ik geef ze aan jou.

Ik geef ze aan jou.

Ik geef.