Zelené pláně (Green Fields) - Karel Zich

Tam kde zem duní kopyty stád

znám plno vůní co dejchám je tak rád

čpí tam pot koní a voní tymián

kouř obzor cloní jak dolinou je hnán

rád žiju na ní tý pláni zelený.

Tam kde mlejn s pilou proud řeky hnal

já měl svou milou a moc jsem o ni stál

až přišlo psaní ať na ni nečekám

prý k čemu lhaní a tak jsem zůstal sám

sám znenadání v tý pláni zelený.

Dál čistím chlív a lovím v ořeší

jenom jako dřív mě žití netěší

když hlídám stáj a slyším vítr dout

prosím ať jí poví že mám v srdci troud.

Kdo ví až se doví z větrnejch stran

dál že jen pro ni tu voní tymián

vlak hned ten ranní ji u nás vyloží

Waar de grond rommelt van de hoeven van kuddes

Ik ken veel geuren die ik graag ruik

het ruikt naar paardenzweet en ruikt naar tijm

rook verduistert de horizon terwijl deze door de vallei wordt gedreven

Ik woon graag op die groene vlakte.

Waar een molen met een zaag de rivierstroom voortdreef

Ik had mijn liefje en ik gaf veel om haar

als het schrijven komt, wacht er dan niet op

ze zeiden waarom liegen en dus bleef ik alleen achter

ineens alleen in die groene vlakte.

Ik blijf de schuur schoonmaken en jaag in de notenboom

Ik geniet gewoon niet meer zo van het leven als vroeger

als ik naar de stal kijk en de wind hoor huilen

vertel haar alsjeblieft dat ik tondel in mijn hart heb.

Wie weet horen ze van de loefzijden

bovendien ruikt het speciaal voor haar naar tijm

de ochtendtrein zal haar bij ons afzetten