Quand Tu Me Prends La Main - Joyce Jonathan

Quand les gens me parlent

Je n’entends que toi

Des frissons dans le ventre

Me prennent quand tu es la

Pour moi t’es le plus beau

Car je connais ton âme

Ton rire ne sonne pas faux

Comme tout ceux des ses dames

Et quand tu me prends par la main

J’oublie qui je suis

Et quand tu me prend la mains

Je ne sais plus qui je suis

Je ne fais que rêver

Je ne sais plus qui je suis

J' m’en fou qu’on se chamaille

Pour des raisons futiles

Car je sais que tu es loyale

Derrière tes airs hostiles

Avec toi j’oublie tout

Et si je me sens fragile

Tu m’embrasse partout

Tu m’emmène a Deauville

Et quand tu me prends par la main

J’oublie qui je suis

Et quand tu me prend la mains

Je ne sais plus qui je suis

Je ne fais que rêver

Je ne sais plus qui je suis

Je ne sais plus qui je suis

Et quand tu me prends par la main

J’oublie qui je suis

Et quand tu me prends la mains

Je ne sais plus qui je suis

Je ne fais que rêver

Je ne sais plus qui je suis

Je ne sais plus qui je suis

Als mensen tegen me praten

ik hoor je alleen

Rillingen in de maag

Neem me mee als je in de buurt bent

Voor mij ben jij de mooiste

Omdat ik je ziel ken

Je lach klinkt niet vals

Zoals al die van zijn dames

En als je me bij de hand neemt

Ik vergeet wie ik ben

En als je mijn hand pakt

Ik weet niet meer wie ik ben

ik droom alleen maar

Ik weet niet meer wie ik ben

Het kan me niet schelen als we kibbelen

Om zinloze redenen

Omdat ik weet dat je loyaal bent

Achter je vijandige blikken

Met jou vergeet ik alles

En als ik me kwetsbaar voel

Je kust me overal

Je neemt me mee naar Deauville

En als je me bij de hand neemt

Ik vergeet wie ik ben

En als je mijn hand pakt

Ik weet niet meer wie ik ben

ik droom alleen maar

Ik weet niet meer wie ik ben

Ik weet niet meer wie ik ben

En als je me bij de hand neemt

Ik vergeet wie ik ben

En als je mijn hand pakt

Ik weet niet meer wie ik ben

ik droom alleen maar

Ik weet niet meer wie ik ben

Ik weet niet meer wie ik ben