L'amour l'amour l'amour - Joyce Jonathan

Nos ombres qui s’allongent

Nos échanges qui se prolongent

Je veux écouter les mots que tu me dis tout bas

Le soir, je veux tes bras dans mon dos

Tes lèvres posées sur moi, quelque part

Je veux qu’il n’y ait que toi et moi

Que l’on se protège

Je veux pas d’amour étouffant nos habitudes et nos semaines

Qu’il n’y ait ni jeux ni jalousies ni sentiments de défaites

Je veux t’aimer comme j’aimerai la lumière du jour qui se lève

J'étais ce jour de pluie

J'étais cette triste mine

J'étais fâchée, contrariée par l’amour

J'étais usée de forcer le désir

Je sais qu’au fond l’amour l’amour l’amour sans toi

N’a pas de raisons

L’or de ta voix

L’aplomb de tes mots

Le courage de tes opinions

Ton corps imparfait

Que j’ai fini par aimer

Et le refrain de tes chansons

Car tu es toi, tu es tout simplement toi

Et même si je dis toujours que c’est la première fois

Que je ressens ça pour toi

Et même si je dis toujours les mêmes promesses

Je t’assure c’est différent

J’ai longtemps cherché ce qui me rendait heureuse

Et j’ai longtemps cherché quelles étaient mes limites

J’ai longtemps cherché et même si j’ai pas tout trouvé

Je veux continuer à me connaître avec toi

J'étais ce jour de pluie

J'étais cette triste mine

J'étais fâchée, contrariée par l’amour

J'étais usée de forcer le désir

Je sais qu’au fond l’amour l’amour l’amour sans toi

N’a pas de raisons

J'étais ce jour de pluie

J'étais cette triste mine

J'étais fâchée, contrariée par l’amour

J'étais usée de forcer le désir

Je sais qu’au fond l’amour l’amour l’amour sans toi

N’a pas de raisons

Onze verlengende schaduwen

Onze voortdurende uitwisselingen

Ik wil luisteren naar de woorden die je me fluistert

's Avonds wil ik je armen achter mijn rug

Je lippen ergens op mij

Ik wil dat het alleen jij en ik zijn

Laten we onszelf beschermen

Ik wil niet dat liefde onze gewoonten en onze weken verstikt

Laat er geen spelletjes of jaloezie of gevoelens van nederlaag zijn

Ik wil van je houden zoals ik van het opkomende licht zal houden

Ik was die regenachtige dag

Ik was dat droevige gezicht

Ik was boos, overstuur van liefde

Ik was gewend om verlangen te forceren

Ik weet diep van binnen liefde liefde liefde zonder jou

Heeft geen redenen

Het goud van je stem

Het evenwicht van je woorden

De moed van je mening

Je onvolmaakte lichaam

Waar ik uiteindelijk van hield

En het refrein van je liedjes

Want jij bent jij, jij bent gewoon jij

En hoewel ik altijd zeg dat het de eerste keer is

Dat ik voor je voel

En hoewel ik altijd dezelfde beloften zeg

Ik verzeker je dat het anders is

Ik heb lang gezocht waar ik blij van werd

En ik heb lang gezocht wat mijn grenzen waren

Ik heb lang gezocht en ook al heb ik niet alles gevonden

Ik wil me blijven leren kennen met jou

Ik was die regenachtige dag

Ik was dat droevige gezicht

Ik was boos, overstuur van liefde

Ik was gewend om verlangen te forceren

Ik weet diep van binnen liefde liefde liefde zonder jou

Heeft geen redenen

Ik was die regenachtige dag

Ik was dat droevige gezicht

Ik was boos, overstuur van liefde

Ik was gewend om verlangen te forceren

Ik weet diep van binnen liefde liefde liefde zonder jou

Heeft geen redenen