Je cours - Joyce Jonathan

Chaque fois que tu reviens

Je m’efface sans penser à demain

Chaque fois que tu t’en vas

Que tu me laisses abandonné sous les draps

Je cours dans la ville

Dans les moments difficiles

Et je cours seule et tranquille

Sans virage

Et je cours un peu pour nous rattraper

Un peu pour nous échapper

Pour me donner du courage

Chaque fois que je me lance

Je m’emmêle dans mes frêles pas de danse

Si tout cela n’a pas de sens

Malgré moi

Pourquoi je recommence

Alors je cours dans la ville

Dans les moments difficiles

Et je cours seule et tranquille

Sans virage

Et je cours un peu pour nous rattraper

Un peu pour nous échapper

Pour me donner du courage

Et je cours pour réveiller les éclairs

Pour faire trembler la terre

Que tout tombe a mon passage

Chaque fois c’est pour ton bien

Mais toutes ces nuits ne nous ont menées à rien

Alors je cours dans la ville

Dans les moments difficiles

Et je cours seule et tranquille

Sans virage

Et je cours un peu pour nous rattraper

Un peu pour nous échapper

Pour me donner du courage

Et je cours pour que s’agite la pluie

Pour que s’invite l’oubli

Que le vent tourne la page

Elke keer als je terugkomt

Ik vervaag weg zonder aan morgen te denken

Elke keer als je weg gaat

Dat je me in de steek laat onder de lakens

Ik ren door de stad

In moeilijke tijden

En ik ren alleen en stil

zonder bocht

En ik ren een beetje om ons in te halen

Een beetje om aan ons te ontsnappen

Om mij moed te geven

Elke keer als ik begin

Ik raak verstrikt in mijn tere danspasjes

Als dit allemaal geen zin heeft

ondanks mij

Waarom begin ik opnieuw?

Dus ik ren door de stad

In moeilijke tijden

En ik ren alleen en stil

zonder bocht

En ik ren een beetje om ons in te halen

Een beetje om aan ons te ontsnappen

Om mij moed te geven

En ik ren om de bliksem wakker te maken

Om de aarde te schudden

Laat alles op mijn pad komen

Elke keer is het voor je bestwil

Maar al die nachten hebben ons nergens gebracht

Dus ik ren door de stad

In moeilijke tijden

En ik ren alleen en stil

zonder bocht

En ik ren een beetje om ons in te halen

Een beetje om aan ons te ontsnappen

Om mij moed te geven

En ik ren naar de regen om te roeren

Dus die vergetelheid nodigt zichzelf uit

Laat de wind de pagina omslaan