Tiefes Leiden - Joint Venture

Oh, seit Tagen schieb ich Frust

Hab auf nichts und gar nichts Lust

Nicht auf Saufen, nicht auf Fraun

Bin einfach bloß superdown

Häng hier in meinem Dreckloch rum

Fühl mich miefig, alt und dumm

Will nicht vor die Türe gehn

Und dich will ich erst recht nicht sehn

Wo ich hinschau weit und breit

Nichts als nur Vergänglichkeit

Der Tod klebt so an allem dran

Daß man ihm nicht entfliehen kann

Glück zerrinnt wie Frühlingsschnee

Was heute freut, tut morgen weh

Alle Schönheit fahler Schein

Und niemals wird es anders sein?

Ich würd so gern auf alles scheißen

Und mich nicht mehr zusammenreißen

Ist doch sowieso egal

Mich kann hier eh längst jeder mal

Ich sehe keinen Sinn darin

Daß ich geboren worden bin

Daß irgendwer geboren wird

Daß alles um sich selbst rotiert

Ist das nicht irre, Mann

Wie tief ich leiden kann?

Oh, ik uit al dagen mijn frustratie

Heb helemaal nergens zin in

Niet om te drinken, niet voor vrouwen

Ik ben gewoon superdown

Hang hier rond in mijn vuile hol

Benauwd, oud en dom voelen

Wil de deur niet uit

En ik wil je echt niet zien

Waar ik ook ver en wijd kijk

Niets dan vergankelijkheid

De dood kleeft aan alles

Die kan er niet aan ontkomen

Geluk smelt weg als lentesneeuw

Wat je vandaag gelukkig maakt, doet morgen pijn

Alle schoonheid bleke verschijning

En zal het nooit anders zijn?

Ik zou graag op alles schijten

En trek mezelf niet meer bij elkaar

Het maakt toch niet uit

Iedereen hier kan mij toch doen

Ik zie er geen punt in

Dat ik geboren ben

Dat er iemand geboren wordt

Dat alles om zich heen draait

Is dat niet gek, man

Hoe diep kan ik lijden?