Driving in the Rain - John Wesley Harding

With all your vice and volume the whole of last week

The plastic pretenders to paradise speak

Of your fictions of triumph and legends of pain

The sense that you’d left you’d be back once again

There’s a glint in your eyes and the sky starts to laugh

It’s two to one you never did things by half

And I’m out on the rooftops yelling your name

Cos without you this town will be too much the same

You went driving in the rain

I’ll never see you again

There’s nothing in the air left to compare

To all of your passion and genius pain

You went driving in the rain

I’ll never see you again

There was talk of an illness that came by surprise

The papers did penance, the whole town took sides

Oh, but it was your dancing and mischievous mind

And then we were shot of you, but no-one's that blind

And there’s flowers have bloomed down the side of your street

Where you and your demons did openly meet

And I hope it’s wide open where you’ve got to

There’s closed minds in this town that couldn’t accept you

You went driving in the rain

I’ll never see you again

There’s nothing in the air left to compare

To all of your passion and genius pain

You went driving in the rain

I’ll never see you again

They’re making excuses, the reasons, the facts

They’re reasoning how long you’ll take to come back

But there’s guilt in their prayers, maybe shame in their pride

They know it was no fault of yours down inside

They say steps can’t be retraced cos tracks disappear

And there’d be no welcome for you back here

Because you were the worst side of everyone’s soul

They had to get rid or face up to the cold

You went driving in the rain

I’ll never see you again

There’s nothing in the air left to compare

To all of your passion and genius pain

You went driving in the rain

I’ll never see you again

Met al je bankschroef en volume de hele vorige week

De plastic pretenders van het paradijs spreken

Van je ficties van triomf en legendes van pijn

Het gevoel dat je wegging dat je weer terug zou zijn

Er is een glinstering in je ogen en de lucht begint te lachen

Het is twee tegen één, je hebt dingen nooit voor de helft gedaan

En ik sta op de daken om je naam te schreeuwen

Want zonder jou zal deze stad te veel hetzelfde zijn

Je ging rijden in de regen

Ik zal je nooit meer zien

Er is niets meer in de lucht om te vergelijken

Op al je passie en geniale pijn

Je ging rijden in de regen

Ik zal je nooit meer zien

Er was sprake van een ziekte die als een verrassing kwam

De kranten deden boete, de hele stad koos partij

Oh, maar het was je dansende en ondeugende geest

En toen werden we op je neergeschoten, maar niemand is zo blind

En er bloeien bloemen langs de kant van je straat

Waar jij en je demonen elkaar openlijk ontmoetten

En ik hoop dat het wijd open is waar je moet

Er zijn gesloten geesten in deze stad die je niet konden accepteren

Je ging rijden in de regen

Ik zal je nooit meer zien

Er is niets meer in de lucht om te vergelijken

Op al je passie en geniale pijn

Je ging rijden in de regen

Ik zal je nooit meer zien

Ze verzinnen excuses, de redenen, de feiten

Ze redeneren hoe lang het duurt voordat je terugkomt

Maar er is schuld in hun gebeden, misschien schaamte in hun trots

Ze weten dat het niet jouw schuld van binnen was

Ze zeggen dat stappen niet kunnen worden gevolgd omdat sporen verdwijnen

En je zou hier niet welkom zijn

Omdat je de slechtste kant van de ziel van iedereen was

Ze moesten zich ontdoen of de kou trotseren

Je ging rijden in de regen

Ik zal je nooit meer zien

Er is niets meer in de lucht om te vergelijken

Op al je passie en geniale pijn

Je ging rijden in de regen

Ik zal je nooit meer zien