Ain't That a Shame - John Kay

Can’t spell their name though their life’s depending on it

Can’t count past ten without taking off their shoes

Don’t know a thing ‘bout the world they will inherit

Now all those chickens have come home to roost

There was a time when we reached for the moon

Now we have millions learning how to push a broom

Ain’t that a shame, Ain’t that a shame?

Can’t find a home when you got no work or money

Can’t get a job when you’re living in the street

Just wait in line for your ration of compassion

And don’t remind us of our selfishness and greed

There was a time when we reached to the poor

Now we are told they just don’t matter anymore

Ain’t that a shame, Ain’t that a shame?

We’re all players in this game, we’re all to blame

Ain’t that a shame, Ain’t that a shame?

Can’t clean our house throwing dirt at one another

Can’t hear reason while we shout and we accuse

We cast the blame and point fingers at each other

And wonder why no one will call a truce

Ask any child past the age of four

It takes everyone to keep the peace, just one to start a war

Ain’t that a shame, Ain’t that a shame?

No matter how much we complain, things stay the same

Ain’t that a shame, Ain’t that a shame?

Now are things bad enough, are we mad enough to make a change?

Kan hun naam niet spellen, hoewel hun leven ervan afhangt

Kan niet verder dan tien tellen zonder hun schoenen uit te doen

Weet niets van de wereld die ze zullen erven

Nu zijn al die kippen thuisgekomen om op stok te gaan

Er was een tijd dat we de maan bereikten

Nu hebben we miljoenen die leren hoe ze een bezem moeten duwen

Is dat niet jammer, is dat niet jammer?

Kan geen huis vinden als je geen werk of geld hebt

Kan geen baan krijgen als je op straat woont

Wacht gewoon in de rij voor uw portie medeleven

En herinner ons niet aan ons egoïsme en hebzucht

Er was een tijd dat we de armen bereikten

Nu wordt ons verteld dat ze er gewoon niet meer toe doen

Is dat niet jammer, is dat niet jammer?

We zijn allemaal spelers in deze game, we hebben allemaal de schuld

Is dat niet jammer, is dat niet jammer?

We kunnen ons huis niet schoonmaken door vuil naar elkaar te gooien

Kan de rede niet horen terwijl we schreeuwen en we beschuldigen

We werpen de schuld en wijzen met de vinger naar elkaar

En vraag je af waarom niemand een wapenstilstand zal afkondigen

Vraag elk kind ouder dan vier jaar

Er is iedereen nodig om de vrede te bewaren, slechts één om een ​​oorlog te beginnen

Is dat niet jammer, is dat niet jammer?

Hoeveel we ook klagen, alles blijft hetzelfde

Is dat niet jammer, is dat niet jammer?

Zijn de dingen al erg genoeg, zijn we gek genoeg om iets te veranderen?