Wave - Joe Henry

I waved to you as my boat was leaving

Hats flew up and everybody cheered

But you turned as I guess someone spoke to you

And in a sea of arms you disappeared

I lived the life of a ragged soldier

The secretary to a rebel king

He kept us drunk and hungry in a jungle

Tangled in the lilies of his scheme

We gambled and we fought with one another

We had no code to give us unity

Most died among us without God or honor

As blood became our faith and currency

And all the while I kept your name beside me

I wrote it, but refused it on my tongue

Believing you a song still there inside me

I feared your loss if ever it were sung

I found myself at last upon a shoreline

I booked my passage home and stood in tears

With a bag of apples and a forged passport

-The first I’d seen my face in seven years…

Now I wonder at the day when I might find you

Appear among the living at your door

Will you have a husband and some children?

Will we share a secret anymore?

Life is brutal to the weak and sober

Its powers of persuasion dark and grave

Lt pushes its way up to the railing

Then turns its face when you start to wave

Ik zwaaide naar je toen mijn boot vertrok

Hoeden vlogen omhoog en iedereen juichte

Maar je draaide je om toen ik vermoed dat iemand tegen je sprak

En in een zee van wapens verdween je

Ik leefde het leven van een haveloze soldaat

De secretaris van een rebellenkoning

Hij hield ons dronken en hongerig in een jungle

Verstrikt in de lelies van zijn plan

We hebben gegokt en we hebben met elkaar gevochten

We hadden geen code om ons eenheid te geven

De meesten onder ons stierven zonder God of eer

Toen bloed ons geloof en betaalmiddel werd

En al die tijd hield ik je naam naast me

Ik schreef het, maar weigerde het op mijn tong

Ik geloof dat je een liedje nog steeds in me hebt

Ik vreesde je verlies als het ooit gezongen zou worden

Ik bevond me eindelijk op een kustlijn

Ik heb mijn doorgang naar huis geboekt en stond in tranen

Met een zakje appels en een vervalst paspoort

-De eerste keer dat ik mijn gezicht in zeven jaar zag...

Nu vraag ik me af op de dag dat ik je zou kunnen vinden

Verschijn tussen de levenden aan je deur

Krijg je een man en wat kinderen?

Zullen we nog een geheim delen?

Het leven is brutaal voor de zwakken en nuchters

Zijn overtuigingskracht donker en ernstig

Het duwt zich een weg omhoog naar de reling

Draait zich dan om als je begint te zwaaien