This Is My Favorite Cage - Joe Henry

Oh this is my favorite cage

It grows up around me like silver strands

Of briar and roses, wisdom and rage

To cradle my heart like a bird in your hand

Of briar and roses, wisdom and rage

This is my favorite cage

It grows up around me like silver strands

And cradles my heart like a bird in your hand

This is a beautiful war to be sure

A surrendering hero’s name will be sung

Or scratched in the sand like some secret cure

When all else has failed and the battle feared won

Scratched in the sand like some secret cure

This is a beautiful war to be sure

A surrendering hero’s name will be sung

When all else has failed and the battle feared won

This is a star more perfect than peace

A flash in the dark setting fire to trees

Wresting my faith down out of the eaves

Bending my will back up on its knees

This is loveliest tumble from grace

Into the arms of what is unbound

From gravity’s rule by a glimpse of your face

It sets to falling what will never touch ground

From gravity’s rule by a glimpse of your face

This is loveliest tumble from grace

Into the arms of what is unbound

You set me to falling and I never touch ground

Oh dit is mijn favoriete kooi

Het groeit om me heen als zilveren draden

Van doornstruik en rozen, wijsheid en woede

Om mijn hart te wiegen als een vogel in je hand

Van doornstruik en rozen, wijsheid en woede

Dit is mijn favoriete kooi

Het groeit om me heen als zilveren draden

En wieg mijn hart als een vogel in je hand

Dit is een mooie oorlog om zeker te zijn

De naam van een overgevende held wordt gezongen

Of in het zand gekrast als een geheime remedie

Wanneer al het andere heeft gefaald en de gevreesde strijd heeft gewonnen

Gekrast in het zand als een geheime remedie

Dit is een mooie oorlog om zeker te zijn

De naam van een overgevende held wordt gezongen

Wanneer al het andere heeft gefaald en de gevreesde strijd heeft gewonnen

Dit is een ster die perfecter is dan vrede

Een flits in het donker die bomen in brand steekt

Mijn geloof uit de dakrand halen

Mijn wil buigen op zijn knieën

Dit is de mooiste tuimel van genade

In de armen van wat ongebonden is

Van de regel van de zwaartekracht door een glimp van je gezicht

Het begint te vallen wat nooit de grond zal raken

Van de regel van de zwaartekracht door een glimp van je gezicht

Dit is de mooiste tuimel van genade

In de armen van wat ongebonden is

Je liet me vallen en ik raak de grond nooit aan