A Friend To You - Joe Henry

Day after day

I wonder why

This still should be

Any kind of surprise;

Nothing has changed

When I open my eyes —

I’m just a friend…

I’m just a friend to you

Tables are turned

End over end

And this is a room

Where no love has been;

And no love lives now

And, though I pretend —

I’m just a friend…

I’m just a friend to you

You turned to me

Without knowing how

I always was there

And am, even now;

Taking your arm

When you would allow

Whenever a bitter wind blew…

And blow, it still does

In rings around my bed

And plays through the trees

That twist in my head;

I live to be more

But instead —

I’m just a friend…

I’m just a friend to you

Why must I grieve

Like something was lost

Like the light had gone out

Where our streets would cross;

Though this was always

Our way when we walked

This isn’t a street that goes through…

I wouldn’t change

The words that I spoke

Though they haunt me now

Like clothes smell of smoke;

They lay on the floor

In this room where I woke

Alone, just a friend…

Just a friend to you

Dag na dag

Ik vraag me af waarom

Dit zou nog steeds moeten zijn

Elke vorm van verrassing;

Er is niets veranderd

Als ik mijn ogen open doe —

Ik ben gewoon een vriend...

Ik ben gewoon een vriend voor jou

Tafels zijn omgedraaid

Eind over eind

En dit is een kamer

Waar geen liefde is geweest;

En er leeft nu geen liefde

En hoewel ik doe alsof...

Ik ben gewoon een vriend...

Ik ben gewoon een vriend voor jou

Je wendde je tot mij

Zonder te weten hoe

Ik was er altijd

En ben, zelfs nu;

Je arm pakken

Wanneer je zou toestaan

Telkens als er een bittere wind waaide...

En blazen, dat doet het nog steeds

In ringen rond mijn bed

En speelt door de bomen

Die draai in mijn hoofd;

Ik leef om meer te zijn

Maar in plaats daarvan -

Ik ben gewoon een vriend...

Ik ben gewoon een vriend voor jou

Waarom moet ik treuren?

Alsof er iets verloren is gegaan

Alsof het licht uit was gegaan

Waar onze straten zouden kruisen;

Hoewel dit altijd was

Onze manier toen we liepen

Dit is geen straat die doorloopt...

Ik zou niet veranderen

De woorden die ik sprak

Hoewel ze me nu achtervolgen

Zoals kleding naar rook ruikt;

Ze lagen op de grond

In deze kamer waar ik wakker werd

Alleen, gewoon een vriend...

Gewoon een vriend voor jou