Poema de Amor - Joan Manuel Serrat

El sol nos olvidó ayer sobre la arena

Nos envolvió el rumor suave del mar

Tu cuerpo me dio calor, tenía frío y, allí, en la arena

Entre los dos nació este poema

Este pobre poema de amor para tí

Mi fruto, mi flor

Mi historia de amor

Mi caricias

Mi humilde candil

Mi lluvia de abril

Mi avaricia

Mi trozo de pan

Mi viejo refrán

Mi poeta

La fe que perdí

Mi camino

Y mi carreta

Mi dulce placer

Mi sueño de ayer

Mi equipaje

Mi tibio rincón

Mi mejor canción

Mi paisaje

Mi manantial

Mi cañaveral

Mi riqueza

Mi leña, mi hogar

Mi techo, mi lar

Mi nobleza

Mi fuente, mi sed

Mi barco, mi red

Y la arena

Donde te sentí

Donde te escribí

Mi poema…

De zon vergat ons gisteren op het zand

Het zachte geluid van de zee omhulde ons

Je lichaam gaf me warmte, ik had het koud en daar, in het zand

Tussen de twee is dit gedicht geboren

Dit arme liefdesgedicht voor jou

Mijn fruit, mijn bloem

Mijn geschiedenis van liefde

mijn liefkozingen

mijn nederige lamp

mijn april regen

mijn hebzucht

mijn stukje brood

mijn oude gezegde

mijn dichter

het geloof dat ik verloor

Op mijn manier

en mijn winkelwagen

mijn zoete plezier

mijn droom gisteren

Mijn bagage

mijn warme hoekje

Mijn beste lied

mijn landschap

mijn lente

mijn rietveld

mijn rijkdom

Mijn brandhout, mijn thuis

mijn dak, mijn lar

mijn adel

Mijn bron, mijn dorst

Mijn boot, mijn netwerk

en het zand

waar ik je voelde

waar ik je schreef

Mijn gedicht...