Waiting for Kirsten - Jens Lekman

We were waiting for Kirsten, me and Joel

Cause we found out the name of her hotel

With the folköl and an evening paper

In which she spelled out my name letter by letter

Well, I grew up outside this city

Where the local Estrella chips factory

Had paid the way to your grave and to your destiny

So what can a suburban boy like me do when she mentions me?

It’s to compromise a portion of his dignity

Another club, another beer, another hour

Squint at the clock up at the church tower

«What she’s doing here you think?»

«I heard she’s filming with von Trier»

«Hey Klara, how’s your night?

Did you know about Kirsten, have you seen her?»

She says, «Yeah, she was here

But she was turned away at the door»

Yeah I know, I know

I can’t believe no one told her before

That in Gothenburg, we don’t have VIP lines

In Gothenburg, we don’t make a fuss about who you are

In Gothenburg, we don’t have VIP lines

Then I bit my tongue and the taste of blood was so strong

Cause times are changing Kirsten

Göta Älv is slowly reversing

They turned a youth-center into a casino

They drew a swastika in your cappuccino

And the VIP lines are not to the clubs

But to healthcare, apartment and jobs

Hey buddy can I borrow five grand?

Cause my dad’s in chemo

And they wanna take him off his plan

I said in Gothenburg, we don’t have VIP lines

I said in Gothenburg, you’re not worth less and you’re not worth any more

I said in Gothenburg, we don’t have VIP lines

Then I bit my tongue and the taste of blood was so strong

At the end of the night, me and Joel

Went back and sat outside her hotel

And drank beer after beer 'til the sun came up

And since she didn’t show up, Joel said I had to man up

And write a note of affection and leave it in the reception

And I wrote this confession with the lipstick from his girlfriend on the back

of a receipt

But the receptionist said I was drunk and asked me to leave

We wachtten op Kirsten, ik en Joel

Omdat we de naam van haar hotel hebben ontdekt

Met de folköl en een avondkrant

Waarin ze mijn naam letter voor letter spelde

Nou, ik ben buiten deze stad opgegroeid

Waar de lokale Estrella-chipsfabriek is?

Had de weg betaald naar je graf en naar je lot

Dus wat kan een jongen uit een buitenwijk zoals ik doen als ze mij noemt?

Het is om een ​​deel van zijn waardigheid in gevaar te brengen

Nog een club, nog een biertje, nog een uur

Kijk naar de klok bij de kerktoren

"Wat doet ze hier denk je?"

"Ik heb gehoord dat ze aan het filmen is met von Trier"

'Hé Klara, hoe is je nacht?

Wist je van Kirsten, heb je haar gezien?»

Ze zegt: "Ja, ze was hier"

Maar ze werd weggestuurd bij de deur»

Ja, ik weet het, ik weet het

Ik kan niet geloven dat niemand het haar eerder heeft verteld

Dat we in Göteborg geen VIP-lijnen hebben

In Göteborg maken we ons geen zorgen over wie je bent

In Göteborg hebben we geen VIP-lijnen

Toen beet ik op mijn tong en de smaak van bloed was zo sterk

Want tijden veranderen Kirsten

Göta Älv rijdt langzaam achteruit

Ze maakten van een jongerencentrum een ​​casino

Ze trokken een hakenkruis in je cappuccino

En de VIP-lijnen zijn niet naar de clubs

Maar naar gezondheidszorg, appartement en banen

Hé vriend, mag ik vijfduizend lenen?

Omdat mijn vader in chemo zit

En ze willen hem van zijn plan halen

Ik zei in Göteborg dat we geen VIP-lijnen hebben

Ik zei in Göteborg, je bent niet minder waard en je bent niet meer waard

Ik zei in Göteborg dat we geen VIP-lijnen hebben

Toen beet ik op mijn tong en de smaak van bloed was zo sterk

Aan het eind van de nacht, ik en Joel

Ging terug en zat buiten haar hotel?

En dronk bier na bier tot de zon opkwam

En aangezien ze niet kwam opdagen, zei Joel dat ik me moest vermannen

En schrijf een briefje van genegenheid en laat het achter bij de receptie

En ik schreef deze bekentenis met de lippenstift van zijn vriendin op de achterkant

van een ontvangstbewijs

Maar de receptioniste zei dat ik dronken was en vroeg me om te vertrekken