Silvia - Jens Lekman

Oh Silvia

I was dancing to Michael Jackson, oh Silvia

When I heard your German accent, oh Silvia

And I went down on my knees for her majesty

Your royal highness

Is that how you shall be adressed?

Oh her highness

I’m always at your service, oh her highness

Will you listen when I now confess

I’ve been hurting again, a cold black diamond

The same kind of pain that I had when I was seven

Do you remember when I shook your hand?

Oh Silvia

I took my bike to the cemetery, oh Silvia

And I claimed my territory, oh Silvia

Smoked a cigarette, blew smoke rings in the face of Death

And this town will be cold when it gets hit by a comet

By the harbor, we found a boat with your name written on it

And I had blood in my mouth when I spit

Oh Silvia

Oh her highness

I heard you say in some interview that «feminist»

Was something that didn’t suit you--a lack of interest perhaps

Or maybe you’re just stupid and inbred

But I still remember when I saw you as a goddess

Your picture on my wall so gentle and modest

Do you see these tears in my face?

I thought we had a deal

That the one who falls from grace

Would be the one to kneel

Now it’s just you and me, Silvia

Don’t shed no useless tears

Oh Silvia, no one will care in a hundred years

No one will ever forget your name

They’ll look after your grave

«But it’s not the same,» you say

Now it’s just you and me, Silvia

It’s just you and me

It’s just you and me

Oh Silvia

Ik was aan het dansen op Michael Jackson, oh Silvia

Toen ik je Duitse accent hoorde, oh Silvia

En ik ging op mijn knieën voor Hare Majesteit

Uwe koninklijke hoogheid

Wordt u zo aangesproken?

Oh haar hoogheid

Ik sta altijd tot uw dienst, oh haar hoogheid

Wil je luisteren als ik nu beken?

Ik heb weer pijn, een koude zwarte diamant

Dezelfde soort pijn die ik had toen ik zeven was

Weet je nog dat ik je de hand schudde?

Oh Silvia

Ik nam mijn fiets naar de begraafplaats, oh Silvia

En ik claimde mijn territorium, oh Silvia

Rookte een sigaret, blies rookringen in het aangezicht van de dood

En deze stad zal koud zijn als het wordt geraakt door een komeet

Bij de haven hebben we een boot gevonden met uw naam erop geschreven

En ik had bloed in mijn mond toen ik spuugde

Oh Silvia

Oh haar hoogheid

Ik hoorde je in een interview zeggen dat 'feministische'

Was iets dat niet bij je paste, misschien een gebrek aan interesse?

Of misschien ben je gewoon dom en inteelt

Maar ik herinner me nog dat ik je als een godin zag

Je foto op mijn muur zo zacht en bescheiden

Zie je deze tranen op mijn gezicht?

Ik dacht dat we een deal hadden

Dat degene die uit de gratie valt

Zou degene zijn die knielt

Nu is het alleen jij en ik, Silvia

Verlies geen nutteloze tranen

Oh Silvia, over honderd jaar zal het niemand wat schelen

Niemand zal je naam ooit vergeten

Ze zullen voor je graf zorgen

«Maar het is niet hetzelfde,» zeg je

Nu is het alleen jij en ik, Silvia

Het is gewoon jij en ik

Het is gewoon jij en ik