Time to Say Goodbye - Jeff Williams

There’s a point where it tips, there’s a point where it breaks

There’s a point where it bends and a point we just can’t take

Anymore

There’s a line that we’ll cross and there’s no return;

There’s a time and a place, no bridges left to burn anymore

We can’t just wait with lives at stake

Until they think we’re ready

Our enemies are gathering

The storm is growing deadly

Now it’s time to say goodbye

To the things we loved and the innocence of youth

How the time seemed to fly

From our carefree lives and the solitude and peace we always knew

There’s a day when we’ll fight and we’re not gonna fall

There’s a day when we’ll stand

And a day when we won’t crawl anymore

There’s a moment in time and there’s no going back

When we’re pushed too hard and we won’t hold our attack

Anymore

We can’t just cling to childish things

As evil just grows closer

Humanity’s in jeopardy

This fight is far from over

Now it’s time to say goodbye

To the things we loved and the innocence of youth

With a doubt in our minds

Why we chose this life and at times we can’t help wondering…

Were we born to fight and die?

Sacrificed for one huge lie?

Are we heroes keeping peace?

Or are we weapons

Pointed at the enemy

So someone else can claim a victory?

Now it’s time to say goodbye

To the things we loved and the innocence of youth

How the time seemed to fly

From our carefree lives and the solitude and peace we always knew

Er is een punt waar het omslaat, er is een punt waar het breekt

Er is een punt waar het buigt en een punt dat we gewoon niet kunnen nemen

meer

Er is een lijn die we zullen oversteken en er is geen terugkeer;

Er is een tijd en een plaats, er zijn geen bruggen meer om te branden

We kunnen niet wachten met levens op het spel

Tot ze denken dat we er klaar voor zijn

Onze vijanden verzamelen zich

De storm wordt dodelijk

Nu is het tijd om afscheid te nemen

Aan de dingen waar we van hielden en de onschuld van de jeugd

Hoe de tijd leek te vliegen

Van ons zorgeloze leven en de eenzaamheid en vrede die we altijd hebben gekend

Er is een dag waarop we zullen vechten en we zullen niet vallen

Er is een dag waarop we zullen staan

En een dag waarop we niet meer zullen kruipen

Er is een moment in de tijd en er is geen weg terug

Als we te hard worden gepusht en we onze aanval niet kunnen inhouden

meer

We kunnen ons niet vastklampen aan kinderachtige dingen

Terwijl het kwaad alleen maar dichterbij komt

De mensheid is in gevaar

Dit gevecht is nog lang niet voorbij

Nu is het tijd om afscheid te nemen

Aan de dingen waar we van hielden en de onschuld van de jeugd

Met twijfel in onze gedachten

Waarom we dit leven hebben gekozen en soms vragen we ons af...

Zijn we geboren om te vechten en te sterven?

Geofferd voor één grote leugen?

Bewaren wij als helden de vrede?

Of zijn we wapens?

Gericht op de vijand

Dus iemand anders kan een overwinning claimen?

Nu is het tijd om afscheid te nemen

Aan de dingen waar we van hielden en de onschuld van de jeugd

Hoe de tijd leek te vliegen

Van ons zorgeloze leven en de eenzaamheid en vrede die we altijd hebben gekend