Wierzyłem Tak - Jeden Osiem L

Kiedyś zapomniał o nas Bóg-niedopatrzenie

Minął rok minął tak

Dziś już nic nie zmienię

Kiedyś Ty kiedyś ja

Jedna całość, jeden świat

W jeden oddech cisza zamieniała nasze dwa

Nagle czas zatrzymał się by los mógł nam ukraść

Wieczność przyrzeczoną nie było jutra

Umarły plany, wszystko to co było piękne

Umarła miłość w jednej chwili niepojęte

Zniknęło szczęście, a może nigdy go nie było

Być może mnie i Ciebie nigdy nic nie łączyło

Nie wiem nie ważne dziś już nie pamiętam

Albo udaje tylko twardy chłopak co nie pęka

I nowym dźwiękiem, wersem to oddalam

Znów robię swoje

Przeszłość zagłuszam lekiem hałas

Z dala od wspomnień

To recepta by zapomnieć

Czas raz na zawsze zdusił między nami płomień

Wierzyłem tak, wierzyłem, że znalazłem szczęście

Lecz tylko w snach tuliłem Cię w nich nasze miejsce

Na zawsze już obudzę się nie zasnę więcej

Nigdy wiem nie zdarzyła się miłość nam

W tamtych oczach widziałem smutek, anielski spokój

Głucha cisza wokół mnie i tylko ona pusty pokój

Tylko ona, setki rozsypanych zdjęć

Dwie postacie, miłość tylko to liczyło się

Wtedy wierzyła bardzo, myślała to jest napisane

Obłędna miłość jak sen na jawie

Przyszłość, która pozostała planem

Zły podmuch losu zniszczył wszystko rozsypane

Uciekły gdzieś, nie wróci już nigdy

Pamięta jak odchodzi, wszystkie marzenia prysły

Modliła się by to był tylko sen

Gdy otworzy oczy wszystko ułoży się

Lecz los nie miał ich w swoich planach

Setki zdjęć wokół niej, ona pozostała sama

Pozostały marzenia, tysiące wspomnień

Cudowne chwile, o których dziś musi zapomnieć

Czas mnie zmienił wiara w miłość mi obrzydła

Sam na ziemi przykre, ale muszę przyznać

Czas mnie zmienił w jednej chwili podciął skrzydła

Kradnąc jutro przekuł serce niczym igła

Wiem, rozumiem, kocham proszę dumnie

Wracaj, tęsknię, żyć bez Ciebie już nie umiem

Ty na zawsze dobrze wiesz przecież znasz mnie

Nic nie ważne, bo w ramionach Twoich zasnę

Zgasło wszystko, blady świt odebrał przyszłość

Jednym ruchem fikcję zmienił w rzeczywistość

Zabrał wszystko z naszych marzeń nic nie wyszło

Bez pamięci na tym świecie żyć mi przyszło

Lepiej tak na żadną już tak nie popatrzę

Dobrze wiem raz obudzony już nie zasnę

Tylko sen w nim pozostaniesz już na zawszę

Pierwszy dzień dzisiaj na nowo wszystko zacznę

God toezicht vergat ons een keer

Een jaar is voorbij dus is voorbij

Ik zal vandaag niets veranderen

Er was eens een tijd dat jij mij was

Eén geheel, één wereld

De stilte veranderde onze twee in één adem

Plotseling stopte de tijd zodat het lot ons kon stelen

Er was geen morgen voor de beloofde eeuwigheid

De plannen zijn dood, dat was allemaal mooi

Liefde stierf in een oogwenk onvoorstelbaar

Geluk is weg, of misschien nooit geweest

Misschien hebben jij en ik nooit iets gemeen gehad

Ik weet het niet, het maakt niet uit, ik herinner me vandaag niet

Of het is maar een stoere jongen die niet breekt

En met een nieuw geluid, met een couplet, verwerp ik het

Ik doe mijn werk weer

Ik gebruik medicijnen om lawaai in het verleden te verdoezelen

Weg van herinneringen

Het is een recept om te vergeten

De tijd heeft de vlam tussen ons voor eens en altijd gesmoord

Ik geloofde van wel, ik geloofde dat ik geluk vond

Maar alleen in dromen hield ik je op onze plaats

Ik zal voor altijd wakker worden, nooit meer slapen

Ik weet nooit dat liefde ons ooit is overkomen

In die ogen zag ik verdriet, engelachtige vrede

Er is een dove stilte om me heen en alleen zij lege kamer

Alleen zij, honderden verspreide foto's

Twee karakters, alleen liefde dat telde

Toen geloofde ze heel erg, ze dacht dat het geschreven was

Krankzinnige liefde als een dagdroom

Een toekomst die een plan bleef

Een slechte ontploffing van het lot vernietigde alles wat verspreid was

Ergens ontsnapt, zal nooit meer terugkomen?

Hij herinnert zich zijn vertrek, alle dromen zijn weg

Ze bad dat het maar een droom zou zijn

Als ze haar ogen opent, komt alles goed

Maar het lot had ze niet in zijn plannen

Honderden foto's om haar heen, ze werd alleen gelaten

Dromen bleven, duizenden herinneringen

Heerlijke momenten die vandaag vergeten moeten worden

De tijd heeft me veranderd, mijn geloof in liefde is walgelijk

Alleen smerig op de grond, maar ik moet toegeven

De tijd veranderde me in een oogwenk, hij sneed zijn vleugels

Morgen stelend, doorboorde hij zijn hart als een naald

Ik weet het, ik begrijp het, ik hou van alsjeblieft trots

Kom terug, ik mis je, ik kan niet meer zonder je leven

Je kent me voor altijd, je kent me

Niets doet ertoe, want in jouw armen val ik in slaap

Alles was verdwenen, de bleke dageraad nam de toekomst weg

Met één beweging maakte hij de fictie werkelijkheid

Hij nam al onze dromen en er kwam niets uit

Ik moest in deze wereld leven zonder geheugen

Ik kan ze beter niet op die manier bekijken

Ik weet heel goed dat als ik eenmaal wakker word, ik niet meer ga slapen

Alleen een droom erin zal je voor altijd blijven

Eerste dag vandaag, ik zal helemaal opnieuw beginnen