Kilka chwil - Jeden Osiem L

Są chwile, które chciałbym zatrzymać tak

Tych kilka suwenirów, Z minionych dawno lat

Jak fotografie w wysokiej rozdzielczości,

zbliżać, oddalać, szukać w nich doskonałości.

Są chwile, które chciałbym wymazać lecz,

Ktoś numerował strony oszukać nie da się.

I dzień po dniu jest częścią mnie niezmiennie,

Zdarzeń zbiór napędzających się wzajemnie.

Po między nimi ja, w centrum tworzeń dat,

Chciałbym pojąć jak, działa cały świat.

Przyszłość wiarę daję, póki jest nieznana

Wieczność puchem wielkich planów wysłana.

Kilka chwil, jak wybrany z setek dni

wspomnień posklejany film.

Mówi mi,

Mówi jak mam dalej żyć,

Którą drogę wybrać dziś…

Ręce dwie, rozum, które dał mi dobry Bóg

Przydział na cuda dla mnie jedno spełnić mógł.

Jestem więc dostałem wole, żeby walczyć,

Marzeń w brud, na każdy życia dzień wystarczy.

Śnie by znów zbudzić się rano z przeświadczeń,

To jest ten czas, dziś na lepsze wszystko zmienię.

Otworzę folder nazwany doświadczeniem,

To jest recepta jak tu jest natchnienie.

Tu jest złudzenie, że życie jak gobelin,

żyć można wiecznie, oglądać jak się mieni.

Że starczy czasu i w końcu ktoś doceni,

że sens ma wszystko, że zły los się odmieni.

Ocean wspomnień, nie chcę ich zapomnieć,

Upadki, wzloty czas triumfów i czas potknięć.

Dają naukę, wytykają błędy

Krzyczą do przodu lub droga nie tędy!

Kilka chwil

(tylko kilka krótkich chwil) jak wybrany z setek dni

Wspomnień posklejany film

Mówi mi

(właśnie dzisiaj powie mi) mówi jak mam dalej żyć

Którą drogę wybrać dziś…

Pamiętam za małolata było różnie,

zbyt wiele rzeczy chciałbym odłożyć na później.

Pamiętam nie zrobię dziś zrobię jutro,

nigdy nie nadeszło wiesz, mówi się trudno.

Pamiętam czasem myślałem, kim zostanę,

Piękne marzenia, co zdawały się być planem.

Pamiętam i nagle wszystko w moich rękach,

koniec snu, świat konfortuje siłę piękna.

Dni zatopione w szczęściu lekarstwem

gdy, robi się źle w przeszłość patrzę.

Tam, pewne wszystko tu nie zawsze,

nie ma takiej siły, która te wspomnienia zatrze.

Kilka chwil, całe życie w paru klatkach,

Kilka dni, tam jest cała o mnie prawda.

Krótki film, ja jedyny jego znawca,

Wstaje świt, kolejny dzień krzyczy akcja!

Kilka chwil

(tylko kilka krótkich chwil) jak wybrany z setek dni

Wspomnień posklejany film.

Mówi mi

(właśnie dzisiaj powie mi) mówi jak mam dalej żyć

Którą drogę wybrać dziś…

Kilka chwil, jak wybrany z setek dni

wspomnień posklejany film

Mówi mi,

Mówi jak mam dalej żyć

Którą drogę wybrać dziś

Er zijn momenten die ik toch wil bewaren

Deze paar souvenirs, uit vervlogen tijden

Zoals high-definition foto's,

naderen, weggaan, perfectie in hen zoeken.

Er zijn momenten die ik zou willen wissen, maar

Iemand was de pagina's aan het nummeren, het is onmogelijk om vals te spelen.

En dag na dag is het onveranderlijk een deel van mij

Een verzameling van gebeurtenissen die elkaar voortstuwen.

Tussen hen mij, in het midden van de datum maken,

Ik zou graag willen begrijpen hoe de hele wereld werkt.

Ik geloof de toekomst terwijl die onbekend is

De eeuwigheid wordt weggestuurd met grootse plannen.

Een paar momenten, alsof ze zijn geselecteerd uit honderden dagen

een vastzittende film van herinneringen.

Hij vertelt mij,

Het zegt hoe kan ik verder leven

Welk pad moet je vandaag kiezen...

Twee handen, de geest die goede God mij heeft gegeven

Eén ding had voor mij vervuld kunnen worden door de wondertoewijzing.

Ik ben dus ik heb de wil om te vechten

Dromen in de modder, een dag is genoeg voor elk leven.

Ik droom om weer wakker te worden in de ochtend van overtuiging,

Dit is het moment, vandaag zal ik alles ten goede veranderen.

Ik zal een map openen met de naam experience,

Dit is een recept, want er is hier inspiratie.

Hier is de illusie dat het leven als een tapijt,

je kunt voor altijd leven, kijk hoe hij glinstert.

Dat er genoeg tijd zal zijn en iemand het eindelijk zal waarderen

dat het logisch is, dat het slechte lot zal veranderen.

Oceaan van herinneringen, ik wil ze niet vergeten

Vallen, opstaan, tijd van triomfen en tijd van struikelen.

Ze leren en wijzen op fouten

Schreeuw naar voren of de weg is niet zo!

Enkele ogenblikken

(slechts een paar korte momenten) zoals geselecteerd uit honderden dagen

Een vastzittende film van herinneringen

Hij vertelt mij

(ze zal het me vandaag vertellen) vertelt me ​​hoe ik mijn leven kan voortzetten

Welk pad moet je vandaag kiezen...

Ik herinner me toen ik een tiener was, het was anders,

te veel dingen die ik zou willen uitstellen.

Ik herinner me dat ik het vandaag niet zal doen, ik zal het morgen doen

het is nooit gekomen, weet je, er wordt gezegd dat het moeilijk is.

Ik herinner me dat ik soms dacht wie ik zou worden

Mooie dromen van wat een plan leek te zijn.

Ik herinner het me en plotseling heb ik alles in handen,

einde van de slaap, de wereld is comfortabel met de kracht van schoonheid.

Dagenlang geluk als remedie

als het slecht gaat kijk ik terug naar het verleden.

Daar, sommige dingen zijn er niet altijd,

er is geen kracht die deze herinneringen zal uitwissen.

Een paar ogenblikken, al het leven in een paar kooien,

Een paar dagen, de hele waarheid over mij is daar.

Korte film, ik ben er de enige expert in,

De dageraad breekt aan, de volgende dag schreeuwt om actie!

Enkele ogenblikken

(slechts een paar korte momenten) zoals geselecteerd uit honderden dagen

Een vastzittende film van herinneringen.

Hij vertelt mij

(ze zal het me vandaag vertellen) vertelt me ​​hoe ik mijn leven kan voortzetten

Welk pad moet je vandaag kiezen...

Een paar momenten, alsof ze zijn geselecteerd uit honderden dagen

een vastzittende film van herinneringen

Hij vertelt mij,

Het vertelt me ​​hoe ik verder moet leven

Welke weg te kiezen vandaag