Ton souvenir me prend ce soir - Jeanne Cherhal

Le ciel est rouge et l’air est doux

La terre est meuble sous mes pieds

Comme si on l’avait retourné

Pour enterrer quelqu’un dessous

La nuit qui tombe au ralenti

Sur les blondes allées du parc

Trace autour de moi comme un arc

Mais je ne bougerais pas d’ici

Je pense à toi dans ce décor

Le bac à sable est presque noir

Ton souvenir me prend ce soir

Tu m’apparais, je suis d’accord

Tes yeux de chlore et de corail

Brillant comme des puits d’hébétude

Des fous rires hantés d’inquiétude

Ta joie, tel un train qui déraille

Tu étais comme un vieil enfant

Caché dans une enveloppe adulte

Marqué par le fer de l’insulte

Des autres enfants de ton temps

Oncle béni parmi les anges

Auréolé d’un front trop large

Ô toi le saint, ô toi le barge

Ô toi le parrain de mes langes

Le ciel est rouge et l’air est doux

La terre est meuble sous mes pieds

Comme si on l’avait retourné

Pour enterrer quelqu’un dessous

Tu vois ce banc où je me tiens

Les mains posées sur les genoux

À cheval entre chien et loup

Ce banc pourrait être le tien

Et dans ta caverne sans porte

Fuyant le poids de la famille

Tu récitais des litanies

Moi j’attendais que tu ressortes

Oncle béni qu’on ne veut plus

Jamais assis auprès de nous

Toi, le saint, ô toi, le fou

Ô toi le parrain disparu

Le ciel est rouge et l’air est doux

La terre est meuble sous mes pieds

Comme si on l’avait retourné

Pour enterrer quelqu’un dessous

De lucht is rood en de lucht is zoet

De grond is los onder mijn voeten

Alsof we het hebben omgedraaid

Iemand begraven onder

De nacht valt in slow motion

Op de blonde steegjes van het park

Trek om me heen als een boog

Maar ik ga hier niet weg

Ik denk aan jou in deze setting

De zandbak is bijna zwart

Je geheugen neemt me mee vannacht

Je lijkt me, ik ben het ermee eens

Je ogen van chloor en koraal

Glanzend als bronnen van verdoving

Lachen achtervolgd door zorgen

Jouw vreugde, als een ontspoorde trein

Je was als een oud kind

Verstopt in een envelop voor volwassenen

Gemerkt met belediging

Van andere kinderen van uw tijd

oom gezegend onder de engelen

Haloed door een te breed voorhoofd

Oh jij heilige, oh jij schuit

O jij peetvader van mijn luiers

De lucht is rood en de lucht is zoet

De grond is los onder mijn voeten

Alsof we het hebben omgedraaid

Iemand begraven onder

Je ziet deze bank waar ik sta

Handen rustend op knieën

Rijden tussen hond en wolf

Deze bank kan van jou zijn

En in je deurloze grot

Weglopen van het gewicht van familie

Je reciteerde litanieën

Ik wachtte tot je naar buiten zou komen

Zalige oom niet langer gezocht

Nooit bij ons gezeten

Jij de heilige, oh jij de dwaas

O jij peetvader weg

De lucht is rood en de lucht is zoet

De grond is los onder mijn voeten

Alsof we het hebben omgedraaid

Iemand begraven onder