Super 8 - Jeanne Cherhal

Il paraît qu’on voit toute sa vie défiler quand on est sur le point d’y passer.

Il paraît qu’on sait le moment arrivé

Quand l’ultime projection est lancée.

Que tout te revient comme un petit film à l’accéléré.

Il paraît qu’on n’y voit pas les moments mauvais

Qu’on pardonne tout, je sais pas si c’est vrai.

Il paraît qu’on n’a pas peur, que la mort n’est rien.

Pas encore là, et hop déjà loin.

Que tout te revient comme un petit film à l’accéléré.

Moi j’aimerais un film en Super 8

avec soleil flou artistique

des amis dans l’herbe ma frangine

scènes prises au hasard mais tranquilles

j’aimerais un film en Super 8

Il paraît qu’on voit toute sa vie défiler

Quand on est sur le point d’y passer.

Il paraît qu’on sait le moment arrivé

Quand l’ultime projection est lancée.

Que tout te revient comme un petit film à l’accéléré.

Mais qu’arrive-t-il quand la mort n’est pas une surprise

Quand tu as décidé de décéder.

Est-ce que la bobine se déroule

Quand même derrière l'écran de tes yeux?

Et qu’arrive-t-il quand meurt un cameraman

Pense-t-il au cadrage, à l’image, à ce moment-là?

Et l’ouvreuse au pop-corn

Aux barres de chocolat qui précèdent la séance?

Est-ce que tout leur revient comme un petit film à l’accéléré?

Moi j’aimerais un film en Super 8

Avec soleil flou artistique

Des amis dans l’herbe ma frangine

Scènes prises au hasard mais tranquilles

J’aimerais un film en Super 8

Il paraît qu’on veut tous mourir en dormant

Ne pas se réveiller c’est tentant.

Est-ce qu’on voit alors dans le film de sa vie

Ses sommeils et ses plus belles nuits,

toutes les fois où on a somnolé en cours, au ciné ou juste après l’amour?

Est-ce que tout revient comme un petit film à l’accéléré?

Het lijkt alsof je je hele leven voorbij ziet flitsen als je er doorheen gaat.

Het lijkt erop dat we weten wanneer het zover is

Wanneer de definitieve projectie wordt gelanceerd.

Laat het allemaal bij je terugkomen als een kleine time-lapse-film.

Het lijkt erop dat je de slechte tijden niet ziet

Sorry allemaal, ik weet niet of dat waar is.

Het lijkt erop dat we niet bang zijn, dat de dood niets is.

Ben er nog niet, en hop al ver.

Laat het allemaal bij je terugkomen als een kleine time-lapse-film.

Ik wil graag een film in Super 8

met onscherpe zon

vrienden in het gras zus

willekeurige maar rustige scènes

Ik wil graag een film in Super 8

Het lijkt wel of we zijn hele leven voorbij zien komen

Wanneer we op het punt staan ​​te passeren.

Het lijkt erop dat we weten wanneer het zover is

Wanneer de definitieve projectie wordt gelanceerd.

Laat het allemaal bij je terugkomen als een kleine time-lapse-film.

Maar wat gebeurt er als de dood geen verrassing is?

Toen je besloot te sterven.

Ontspant de haspel?

Nog steeds achter het scherm van je ogen?

En wat gebeurt er als een cameraman sterft

Denkt hij op dat moment aan de kadrering, het beeld?

En de popcornman

Naar de chocoladerepen die voorafgaan aan de sessie?

Komt het allemaal bij hen terug als een kleine time-lapse-film?

Ik wil graag een film in Super 8

Met onscherpe zon

Vrienden in het gras mijn zus

Willekeurige maar rustige scènes

Ik wil graag een film in Super 8

Het lijkt erop dat we allemaal slapend dood willen gaan

Niet wakker worden is verleidelijk.

Zien we dan in de film van zijn leven

Zijn slaap en zijn mooiste nachten,

al die keren dat we in slaap vielen in de klas, in de bioscoop, of direct na het vrijen?

Komt het allemaal terug als een time-lapse-filmpje?