La nuit - Salvatore Adamo, Jeanne Cherhal

Si je t’oublie pendant le jour

Je passe mes nuits à te maudire

Et quand la lune se retire

J’ai l'âme vide et le cœur lourd

La nuit tu m’apparais immense

Je tend les bras pour te saisir

Mais tu prends un malin plaisir

A te jouer de mes avances

La nuit

Je deviens fou

Je deviens fou

Et puis ton rire fend le noir

Et je ne sais plus où chercher

Quand tout se tait revient l’espoir

Et je me reprends à t’aimer

Tantôt tu me reviens fugace

Et tu m’appelles pour me narguer

Mais chaque fois mon sang se glace

Ton rire vient tout effacer

La nuit

Je deviens fou

Je deviens fou

Le jour dissipe ton image

Et tu repars, je ne sais où

Vers celui qui te tient en cage

Celui qui va me rendre fou

La nuit

Je deviens fou

Je deviens fou

Als ik je overdag vergeet

Ik breng mijn nachten door met jou te vervloeken

En als de maan weggaat

Ik heb een lege ziel en een zwaar hart

'S Nachts lijk je enorm voor mij

Ik strek mijn armen uit om je te grijpen

Maar je geniet ervan

Om je te bespelen met mijn avances

De nacht

ik word gek

ik word gek

En dan splijt je lach de duisternis

En ik weet niet meer waar ik moet zoeken

Als alles stil is keert de hoop terug

En ik begin weer van je te houden

Soms kom je vluchtig bij me terug

En je belt me ​​om me te bespotten

Maar elke keer bevriest mijn bloed

Je lach wist alles uit

De nacht

ik word gek

ik word gek

De dag verdrijft je imago

En jij gaat weer, ik weet niet waarheen

Aan degene die je in een kooi houdt

Degene die me gek zal maken

De nacht

ik word gek

ik word gek