La peau sur les os - Jeanne Cherhal

Au pied du volcan

Dans mon lit de camp

Je pense à toi quand

Tu t’endors à coté de moi

La nuit est fournaise

Ta bouche une fraise

Je suis comme une braise

Ah oui!

mais toi tu n’es pas là

Mes cheveux trop courts

Me crient au secours

Je coupe toujours

Et dans mon crâne il y’a ta voix

On est bien ensemble

Parce qu’on se ressemble

Enfin il me semble

Mais comment être sûre de ça

Car son squelette est léger

Sa silhouette est maigre maigrelette

Mon bonheur n’a que la peau sur les os

Au pied du piton

Sous mes draps de plomb

Je change de ton

Et je retrouve mes dix doigts

J’aime ce métier

Tout nu tout entier

J’aime ce chantier

Ce bordel autour de ma voix

Tiens!

Au son des flûtes

A champagne en rut

Je suis un peu pute

Ah oui!

mais je déteste ça

Sans me compromettre

Et sans rien promettre

C’est moi le maître

Mais comment être sûre de ça?

Car son squelette est léger

Sa silhouette est maigre maigrelette

Mon bonheur n’a que la peau sur les os

Au pied du cratère

Je devrais me taire

Et fouler la terre

En savourant ce bonheur-là

Il ne va pas bien

Il ne pige rien

Pourtant c’est le mien

Alors je l’emporte avec moi

J’aime sa minceur

J’aime sa maigreur

J’aime sa pâleur

J’aime sa faiblesse

J’aime sa rudesse

J’aime sa détresse

Mon bonheur n’a que la peau sur les os

Aan de voet van de vulkaan

In mijn bedje

Ik denk aan je wanneer

Je valt naast me in slaap

De nacht is heet

Je mond een aardbei

Ik ben als een sintel

Oh ja!

maar je bent er niet

Mijn haar te kort

schreeuwen om hulp

ik knip altijd

En in mijn schedel is jouw stem

We zijn goed samen

Omdat we op elkaar lijken

Nou, het lijkt me

Maar hoe weet je dat zeker?

Omdat zijn skelet licht is

Haar figuur is mager mager

Mijn geluk is huid en botten

Aan de voet van de top

Onder mijn loden lakens

Ik verander je toon

En ik vind mijn tien vingers

Ik hou van deze baan

helemaal naakt

Ik vind deze site leuk

Deze rotzooi rond mijn stem

Alsjeblieft!

Op het geluid van fluiten

Een champagne in hitte

ik ben een beetje een bitch

Oh ja!

maar ik haat het

Zonder mezelf te compromitteren

En zonder iets te beloven

ik ben de meester

Maar hoe daar zeker van te zijn?

Omdat zijn skelet licht is

Haar figuur is mager mager

Mijn geluk is huid en botten

Aan de voet van de krater

ik zou moeten zwijgen

En de aarde betreden

Genieten van dat geluk

Hij voelt zich niet goed

Hij snapt het niet

Toch is het van mij

Dus ik neem het mee

Ik hou van haar slankheid

Ik vind haar mager

Ik hou van haar bleekheid

Ik hou van zijn zwakte

Ik hou van zijn ruwheid

Ik hou van zijn nood

Mijn geluk is huid en botten