Hommes perdus - Jeanne Cherhal

Vous mes morts et vous mes vivants

Vous mes hommes perdus

Ne vous poussez pas trop dans les rangs

C’est assez grand

Vous mes morts et vous mes vivants

Vous mes chers disparus

Parlez sans crier, je vous entends

Je vous entends

Saltimbanque qui me manque

Sur ta route, va

Continue-la sans moi

Mais de toutes les voix, la tienne

Aura toujours un goût que j’aime

Tu es là

Vous mes morts et vous mes vivants

Vous mes hommes partis

Chuchotez au creux de mon oreille

Dans mon sommeil

Vous mes morts et vous mes vivants

Vous mes âmes enfouies

Je vous reconnais dans le soleil

Dans le soleil

Homme sage d’un autre âge

Au bord des fossés

Lisait dans mes pensées

De toi je garde en souvenir

Le goût des tout petits plaisirs

Tu es là

Vous mes morts et vous mes vivants

Vous mes absents

Dans mon cœur et mon sang

Je fais brûler l’encens

C’est beau cette fumée qui descend

Toi enfin, toi d’où je viens

Qui as choisi tout seul

La couleur du linceul

Tu sais que tu le veuilles ou non

Pour tous ceux qui portent ton nom

Tu es là

Vous mes morts et vous mes vivants

Vous mes hommes perdus

Je vous porte en moi à tout jamais

Vous mes morts et vous mes vivants

Vous mes chers disparus

Vous êtes les hommes que j’aimais

Jij bent mijn dood en jij mijn levend

Jullie mijn verloren mannen

Duw jezelf niet te veel in de gelederen

Het is groot genoeg

Jij bent mijn dood en jij mijn levend

Jij, mijn liefste, is heengegaan

Spreek zonder te schreeuwen, ik hoor je

ik hoor je

Ik mis acrobaat

Op weg, ga

ga verder zonder mij

Maar van alle stemmen, de jouwe

Zal altijd smaken zoals ik het lekker vind

Jij bent de

Jij bent mijn dood en jij mijn levend

Jullie mijn mannen weg

Fluister in mijn oor

In mijn slaap

Jij bent mijn dood en jij mijn levend

Jullie mijn begraven zielen

Ik herken je in de zon

In de zon

Wijze man uit een andere tijd

Aan de rand van de sloten

Lees mijn gedachten

Van jou herinner ik me

De smaak van kleine genoegens

Jij bent de

Jij bent mijn dood en jij mijn levend

Jullie mijn afwezigen

In mijn hart en mijn bloed

Ik brand de wierook

Het is prachtig deze rook die naar beneden gaat

Jij eindelijk, jij waar ik vandaan kom

Wie koos alleen?

De kleur van de lijkwade

Je weet of je het leuk vindt of niet

Voor iedereen die jouw naam draagt

Jij bent de

Jij bent mijn dood en jij mijn levend

Jullie mijn verloren mannen

Ik draag je voor altijd bij me

Jij bent mijn dood en jij mijn levend

Jij, mijn liefste, is heengegaan

Jullie zijn de mannen van wie ik hield