Frédéric - Jeanne Cherhal

Oh, quand tu t’endors

Est-ce que tu penses à moi

Qui suis entre les bras d’un homme libre

Dans un lit à nous

Et quand tu t'éveilles

Est-ce que tu penses à moi

Qui vis sans me soucier des portes et des fenêtres

Aussi loin que tu puisses être

Tu restes avec moi comme un frère enfermé

Un ami égaré

Fréderic

Oh, quand tu penses à moi qui éspères avec toi

Debout dehors de l’autre côté

Et quand tu respires à fond

Dans la faune des hommes de ta geôle

Garde les yeux fermés

Aussi loin que tu puisses être

Tu restes avec moi comme un frère enfermé

Un ami égaré

Frédéric

Entends ma voix qui traverse tes barreaux

Les gestes les plus simples

Deviennent étrangers

Les plaisirs les baisers

Tu les as oubliés

Tout te manque

Frédéric

Entends ma voix qui déteste tes barreaux

Oh, als je in slaap valt

denk je aan mij

Wie ben in de armen van een vrij man?

In een bed van ons

En als je wakker wordt

denk je aan mij

Wie leeft zonder zich om deuren en ramen te bekommeren?

Voor zover je kunt zijn

Je blijft bij me als een opgesloten broer

Een verloren vriend

Frederic

Oh, als je denkt dat ik met je wacht

Aan de andere kant buiten staan

En als je diep ademhaalt

In de natuur van de mannen van je gevangenis

hou je ogen dicht

Voor zover je kunt zijn

Je blijft bij me als een opgesloten broer

Een verloren vriend

Frederic

Hoor mijn stem door je tralies komen

De eenvoudigste gebaren

vreemden worden

De geneugten de kussen

Je bent ze vergeten

Je mist alles

Frederic

Hoor mijn stem die je tralies haat