The Killjoy - Insomnium

To know love is to ache;

hurt yourself and repent

For in the end all is gone;

lights go out, your time is spent

If I were you I would retract and lock my heart

Concede defeat and admit I was off the mark

If I were you I would turn away and hide my face

Swallow my pride and then finish ere it’s all disgrace

All of our dreams now laid on the sand

To wait by the perilous tides

To be washed away into the depths

And sink without a trace

Just a fool’s hope remains

To rejoice is to lapse;

fool yourself and repent

Mirth will soon turn into woe,

reveries to contempt

If I were you I would now bring the curtain down

Accept my lot and thus fathom out my own bounds

If I were you I would rue the day when I was born

Cleanse all in life and redeem myself from scorn

Remember these words when tide is turning

The less you hope for, the less you suffer

If you dare to trust, then you shall shatter

Lunge from the heights and fall to smithereens

And when you come here with charred wings and a defiled heart

Wait not for compassion or words of consolation

For only a gleeful smile is greeting you

Liefde kennen is pijn doen;

doe jezelf pijn en heb berouw

Want uiteindelijk is alles weg;

lichten gaan uit, je tijd is op

Als ik jou was, zou ik me terugtrekken en mijn hart sluiten

Geef je nederlaag toe en geef toe dat ik er naast zat

Als ik jou was, zou ik me afwenden en mijn gezicht verbergen

Slik mijn trots door en maak het dan af voordat het allemaal een schande is

Al onze dromen liggen nu op het zand

Om te wachten bij de gevaarlijke getijden

Om te worden weggespoeld in de diepte

En zinken zonder een spoor

Er blijft slechts een dwaze hoop over

Verheugen is vervallen;

hou jezelf voor de gek en heb berouw

Vrolijkheid zal spoedig in wee veranderen,

mijmert tot minachting

Als ik jou was, zou ik nu het gordijn naar beneden halen

Accepteer mijn lot en doorgrond zo mijn eigen grenzen

Als ik jou was, zou ik de dag van mijn geboorte betreuren

Reinig alles in het leven en verlos mezelf van minachting

Onthoud deze woorden als het tij keert

Hoe minder je hoopt, hoe minder je lijdt

Als je durft te vertrouwen, dan zul je verbrijzelen

Val uit de hoogte en val tot aan gruzelementen

En als je hier komt met verkoolde vleugels en een bezoedeld hart?

Wacht niet op medeleven of troostende woorden

Want alleen een vrolijke glimlach begroet je