At the Gates of Sleep - Insomnium

Listen to the night, hearken to the silence

The wind sings in fir-trees, forest’s music rings

Rueful is the tune, wailful the soughing

Soothing is the choir, murmur of the trees

Time to forget all the heartache and pain

Time to leave behind all the toil and travail

Here where the water mirrors a still sky

Here a fair place for a child to lie

Under the woeful sky, moss-grown our bed tonight

Here we sprawl in mellow darkness

In warm caress of the night

Far away from worlds betrayals

Afar from all the Heavens might

Better to dream, far sweeter to slumber

Than face the cold days, bear the grim longing

Time to rest a while, close the drowsy eyes

Sleep till the dawn, till the bleak morning

Heed not the rustle or hoots of the owl

Heed not the ghosts that still dwell in the soul

Night brings us solace and serenity deep

Night brings at last neverending sleep

Better it would be to sleep forever

In silent shades of the evernight

Sweet are the dreams in the groves of death

Far away from the earthly woes

Sound is the sleep under spruces boughs

Serene are the dreams in the darkling shade

Gone are the cares of the waking world

Forgotten the sorrows of the weary heart

Luister naar de nacht, luister naar de stilte

De wind zingt in dennenbomen, de muziek van het bos klinkt

Treurig is het deuntje, jammerend het gezucht

Rustgevend is het koor, het geruis van de bomen

Tijd om al het verdriet en de pijn te vergeten

Tijd om al het zwoegen en zwoegen achter te laten

Hier waar het water een stille lucht weerspiegelt

Hier een eerlijke plek voor een kind om te liggen

Onder de treurige hemel, vanavond ons bed met mos begroeid

Hier verspreiden we ons in zachte duisternis

In warme streling van de nacht

Ver weg van het verraad van de wereld

Ver van alle hemelen macht

Beter om te dromen, veel zoeter om te slapen

Dan de koude dagen onder ogen zien, het grimmige verlangen verdragen

Tijd om even te rusten, sluit de slaperige ogen

Slaap tot de dageraad, tot de sombere ochtend

Let niet op het geritsel of het gegil van de uil

Let niet op de geesten die nog steeds in de ziel wonen

De nacht brengt ons troost en diepe sereniteit

De nacht brengt eindelijk oneindige slaap

Het zou beter zijn om voor altijd te slapen

In stille tinten van de nacht

Zoet zijn de dromen in de bossen van de dood

Ver weg van de aardse ellende

Geluid is de slaap onder sparren takken

Sereen zijn de dromen in de donkere schaduw

Voorbij zijn de zorgen van de wakkere wereld

Het verdriet van het vermoeide hart vergeten