The Harrowing Years - Insomnium

This I have learnt:

World forces all of us down

The fleeing years bend our backs

Love but smears our hearts

Here I now lie still like a broken bow

Soul sullen and rigid with the will to die

Sighing after the days long since gone

Cursing every step on this ill-fated trail

In vain I try to forget

In vain I try to forgive

Black bird from evening sky

Raven from heaths of night

Come and take my cares

Carry away the grief

Bereave me of my woes

Rend off these earthly throes

Fly them to deepest lakes

To the starlit shores

This I have learnt:

Even the sweetest wine turns sour

We work our fingers to the bone

All our efforts of no avail

Here we all are but troubled guests

On darkling earth

Lost echoes that pine away

Into the dusk

Nothing more than the wind to rely on

Nothing more than the death

To comfort us in the end

In vain I try to forget

In vain I try to forgive

Black bird from evening sky

Raven from heaths of night

Come and take my cares

Carry away the grief

Bereave me of my woes

Rend off these earthly throes

Fly them to deepest lakes

To the starlit shores

This I have heard:

All ends in serene sleep

All these sorrows are washed away

As we lapse into the night

As we lapse into the night

But I know it’s a lie

I know it’s a lie

Dit heb ik geleerd:

De wereld dwingt ons allemaal neer

De vluchtende jaren buigen onze rug

Liefde maar besmeurt ons hart

Hier lig ik nu stil als een gebroken boog

Ziel nors en star met de wil om te sterven

Zuchtend na de dagen die al lang voorbij zijn

Elke stap op dit noodlottige pad vervloeken

Tevergeefs probeer ik te vergeten

Tevergeefs probeer ik te vergeven

Zwarte vogel uit de avondlucht

Raaf uit de heide van de nacht

Kom en neem mijn zorgen

Draag het verdriet weg

Beroof me van mijn ellende

Verdrijf deze aardse worsteling

Vlieg ze naar de diepste meren

Naar de sterrenverlichte kusten

Dit heb ik geleerd:

Zelfs de zoetste wijn wordt zuur

We werken onze vingers tot op het bot

Al onze inspanningen tevergeefs

Hier zijn we allemaal maar lastige gasten

Op donkere aarde

Verloren echo's die wegkwijnen

In de schemering

Niets meer dan de wind om op te vertrouwen

Niets meer dan de dood

Om ons uiteindelijk te troosten

Tevergeefs probeer ik te vergeten

Tevergeefs probeer ik te vergeven

Zwarte vogel uit de avondlucht

Raaf uit de heide van de nacht

Kom en neem mijn zorgen

Draag het verdriet weg

Beroof me van mijn ellende

Verdrijf deze aardse worsteling

Vlieg ze naar de diepste meren

Naar de sterrenverlichte kusten

Dit heb ik gehoord:

Alles eindigt in een rustige slaap

Al deze zorgen zijn weggewassen

Als we in de nacht vervallen

Als we in de nacht vervallen

Maar ik weet dat het een leugen is

Ik weet dat het een leugen is