Song Of The Storm - Insomnium

The wind gathers the clouds in the sky

empyrean cracks and roars

the calm before the storm grows now to thunder"s song

gone are the singing birds, silently sigh only the trees.

Hear now the moment when the son of thunder speaks

The roar in crescendo, fills hte dark air and once more

The bringer of chaos makes the wind rise again

Watch him whirling, dancing in the step of time…

In the flash of lightning appears the majesty of skies

As the tempest sets world on to it"s knees,

Still steady stands one man brave

Challenging alone the nature

Screaming fiercely ovet the gale

Filled with the anger are also phrases of storm

And easily from the ground apart is the man soon torn

Cold is their embrance, of iron their handshake both

Mortal facing undying and the warring of their powers

For thousand years last their struggle,

One teardrop shed for every year, still

Enough to bring forth the thousand lakes,

enough for thousand rivers to shape

and as the northwind rises again

and the heaven cracks and roars

once more two headstrong figures

will test to defeat each others

De wind verzamelt de wolken in de lucht

hemelse scheuren en gebrul

de stilte voor de storm groeit nu naar het lied van de donder

weg zijn de zingende vogels, stilletjes zuchten alleen de bomen.

Hoor nu het moment waarop de zoon van de donder spreekt

Het gebrul in crescendo, vult de donkere lucht en nog een keer

De brenger van chaos doet de wind weer opsteken

Kijk hoe hij ronddraait, danst in de stap van de tijd...

In de bliksemflits verschijnt de majesteit van de lucht

Terwijl de storm de wereld op de knieën brengt,

Nog steeds staat een man dapper

Alleen de natuur uitdagen

Hevig schreeuwend over de storm

Gevuld met de woede zijn ook zinnen van storm

En gemakkelijk van de grond uit elkaar is de man snel verscheurd

Koud is hun omhelzing, van ijzer hun handdruk beide

Stervelingen worden geconfronteerd met onsterfelijkheid en de strijd met hun krachten

Duizend jaar duurde hun strijd,

Nog steeds één traan voor elk jaar

Genoeg om de duizend meren voort te brengen,

genoeg voor duizend rivieren om vorm te geven

en als de noordenwind weer opsteekt

en de hemel kraakt en brult

weer twee koppige figuren

zullen testen om elkaar te verslaan