Song Of the Forlorn Son - Insomnium

Wretched is my lot here

Mirthless is my fate

Alone to face the cruel winters

Endure the dreary cold

What is there to hope for

What is there to seek

For this forsaken child

For this forlorn son

Whose sins am I now atoning for?

Whose lapses am I forced to undo?

So echoes my tune through these darkling shaws

Above the frozen streams resounds my song

Only these sullen trees will hearken to me

Only snow-bound hills ever hear my call

What is there to hope for

What is there to seek

For this forsaken child

For this forlorn son

For this embittered man

For this grim castaway

Solace I find in the light of the pale moon

My comfort in the night the murmur of the trees

Now I set forth without ever glancing back

It is time to make my own way through the dusk

Wretched is mijn lot hier

Gelukloos is mijn lot

Alleen om de wrede winters het hoofd te bieden

Verdraag de sombere kou

Wat valt er te hopen?

Wat is er te zoeken?

Voor dit verlaten kind

Voor deze verloren zoon

Voor wiens zonden verzoen ik nu?

Wiens fouten moet ik ongedaan maken?

Dus echo mijn deuntje door deze duistere sjaals

Boven de bevroren stromen weerklinkt mijn lied

Alleen deze norse bomen zullen naar me luisteren

Alleen besneeuwde heuvels horen mijn roep ooit

Wat valt er te hopen?

Wat is er te zoeken?

Voor dit verlaten kind

Voor deze verloren zoon

Voor deze verbitterde man

Voor deze grimmige schipbreukeling

Troost vind ik in het licht van de bleke maan

Mijn troost in de nacht het geruis van de bomen

Nu ga ik op pad zonder ooit achterom te kijken

Het is tijd om mijn eigen weg door de schemering te banen