Il turbamento della gelosia - Il Teatro Degli Orrori

Cadere via, volare gi?

senza paracadute senza idee

?

il lato oscuro della solitudine

d’ora in avanti adesso o mai pi?

ma il mondo intorno sordomuto v?

per la sua strada buia e senza uscita

E' il turbamento della gelosia

bambina mia quanto mi manchi

lo sai che ancora ho ancora un cuore dentro

Cadere via, volare gi?

?

un sogno ricorrente che non riesco a fare pi?

?

il lato oscuro della solitudine

tu non sei un santo non sei un eroe

sei piuttosto un vinto che infelice scappa via

che la paura?

vera e cova bestemmie

?

il turbamento della gelosia

bambina mia quanto mi manchi

lo sai che ancora ho ancora un cuore dentro…

Lo sai che ancora ho ancora un cuore dentro

ma quando mi incontro nello specchio non so pi?

chi sono non so pi?

che fare

non so pi?

dire non pi?

pensare

Non conto niente…

Ed?

per questo che odio Milano

facce seccate e il cielo plumbeo piange pioggia giorno e notte giorno e notte

Ed?

per questo che volo lontano lontano da te

Mi guardi senza dire una parola

sorridi mentre dentro muori ancora

?

il lato oscuro della solitudine?

il turbamento della gelosia

bambina mia, Dio mio, quanto mi manchi

lo dirai a mamma?

che ho ancora un cuore dentro…

(Grazie a Potito per questo testo e a dome per le correzioni)

Val weg, vlieg naar beneden

zonder parachute zonder ideeën

?

de donkere kant van eenzaamheid

vanaf nu nu of nooit?

maar de wereld rond doofstomme v?

op zijn donkere en doodlopende straat

Het is de verstoring van jaloezie

mijn kind hoeveel ik je mis

je weet dat ik nog steeds een hart van binnen heb

Val weg, vlieg naar beneden

?

een terugkerende droom die ik niet meer kan doen?

?

de donkere kant van eenzaamheid

je bent geen heilige, je bent geen held

je bent eerder een overwonnene die ongelukkig wegrent

welke angst?

ware en broeierige godslasteringen

?

de verstoring van jaloezie

mijn kind hoeveel ik je mis

je weet dat ik nog steeds een hart van binnen heb...

Je weet dat ik nog steeds een hart van binnen heb

maar als ik elkaar in de spiegel ontmoet, weet ik het niet meer?

wie ben ik, ik weet het niet meer?

wat moeten we doen

ik weet het niet meer

zeg niets meer?

denken

ik reken nergens op...

En?

daarom haat ik Milaan

verdorde gezichten en de loden lucht huilt dag en nacht, dag en nacht

En?

daarom vlieg ik ver weg van jou

Je kijkt me aan zonder een woord te zeggen

lach terwijl je van binnen weer sterft

?

de donkere kant van eenzaamheid?

de verstoring van jaloezie

mijn kind, mijn God, hoeveel ik je mis

vertel je het aan mama?

dat ik nog steeds een hart van binnen heb...

(Met dank aan Potito voor deze tekst en aan dome voor de correcties)