Martino - Il Teatro Degli Orrori

Era figlio di un semplice operaio

La sua storia è molto breve

I suoi capelli erano neri

Come la notte che cova sciagure

Aveva solamente due amici

Sergej, un gatto vecchio e sordo

E Antonio Gramsci

Se ne stava incorniciato alla parete

Come al solito

Martino viveva

E nessuno sapeva

Antonio Gramsci

Lo osservava di soppiatto

Spione comunista

Ma il suo sguardo

Non era mai malevolo

Benvenuti in Italia

Dove tutto è possibile

Guarda che mare

Guarda che sole

Dove la guerra è bella

Anche se fa male

Anche fra di noi

Ma il mio cuore

Non è abbastanza grande

Per sopportare tutte

Le sue periferie

Ma che ti importa di Martino

Prono sull’asfalto

Qualcuno lo calpesta

Altri lo soffocano

Qualcun’altro poi lo deride

E poi chissenefrega

A lavorare alle sei del mattino

Io non ci vado più

Se mi guardi negli occhi

Io non guardo per terra

Non guardo la TV

Stringo amicizia

Con chi cazzo mi pare

Guido con prudenza

E moderatamente bevo

Era figlio di un semplice operaio

La sua storia è molto breve

I suoi capelli erano neri

Come la notte

La notte nera che cova sciagure

Aveva soltanto due amici

Sergej, un gatto vecchio e sordo

Non vedeva più i topi e non giocava più con le mosche

Il benevolo filosofo

Se ne stava incorniciato alla parete

Come al solito

O se ne stava incorniciato come al solito

Vicino a «Selling England By The Pound»

Alla finestra

Il vecchio Sergej rimasto solo e triste

Vorrebbe acchiappare la luna

Con le sue zampette grigie

Il mio cuore

Non è abbastanza grande

Per sopportare tutte

Le sue periferie

Che ti importa di Martino

Prono sull’asfalto

Qualcuno lo calpesta

Qualcuno lo soffoca

Qualcuno lo deride

E poi chissenefrega

Ed è così che Martino

Mi lascia senza amore

E senza di lui

Benvenuti in Italia

Dove tutto è possibile

Guarda che mare

Guarda che sole

Dove la guerra è bella

Anche se fa male

Anche fra di noi

Ma il mio cuore

Non è abbastanza grande

Per sopportare tutte le sue periferie

Se mi tocchi il cuore

Io te lo porto via

In discoteca

Non ci vado mai

Faccio all’amore

Con chi voglio io

Prudentemente guido

E moderatamente bevo

Ma se mi fai incazzare

Mi arrabbio per davvero

Io sono il cielo blu

Sono il suo temporale

Io sono il mondo intero

Sono il cominciamento

Sono la fine di ogni cosa

L’orizzonte

Sono io

Qualcuno lo calpesta

Qualcuno lo soffoca

Qualcuno lo deride

Ed è così che Martino

Mi lascia senza amore

Mi lascia senza di lui

Qualcuno lo calpesta

Qualcuno lo soffoca

Qualcuno lo deride

Ed è così che Martino

Mi lascia senza amore

Mi lascia senza di lui

Mi lascia senza amore

Mi lascia senza di lui

Mi lascia senza amore

Mi lascia senza di lui

Hij was de zoon van een eenvoudige arbeider

De geschiedenis is erg kort

Zijn haar was zwart

Zoals de nacht die tegenslagen uitbroedt

Hij had maar twee vrienden

Sergej, een oude en dove kat

En Antonio Gramsci

Hij stond ingelijst tegen de muur

Zoals gewoonlijk

Martino leefde

En niemand wist het

Antonio Gramsci

Hij keek hem heimelijk aan

communistische spion

Maar zijn blik

Het was nooit kwaadaardig

Welkom in Italië

Waar alles mogelijk is

Kijk naar de zee

Kijk naar de zon

Waar oorlog mooi is

Zelfs als het pijn doet

Zelfs onder ons

Maar mijn hart

Het is niet groot genoeg

Om ze allemaal te doorstaan

zijn buitenwijken

Maar wat geef je om Martino?

Gevoelig op het asfalt

Iemand trapt erop

Anderen stikken erin

Dan lacht iemand anders hem uit

En wat maakt het dan uit

Om zes uur 's ochtends werken

Ik ga er niet meer heen

Als je me in de ogen kijkt

Ik kijk niet naar de grond

ik kijk geen tv

ik maak vrienden

Wie vind ik verdomme leuk?

Ik rij voorzichtig

En matig drink ik

Hij was de zoon van een eenvoudige arbeider

De geschiedenis is erg kort

Zijn haar was zwart

zoals de nacht

De zwarte nacht die rampen uitbroedt

Hij had maar twee vrienden

Sergej, een oude en dove kat

Hij zag geen muizen meer en speelde niet meer met vliegen

De welwillende filosoof

Hij stond ingelijst tegen de muur

Zoals gewoonlijk

Of hij stond zoals gewoonlijk ingelijst

In de buurt van "Engeland verkopen per pond"

Bij het raam

Oude Sergej bleef alleen en verdrietig

Hij zou graag de maan willen vangen

Met zijn grijze poten

Mijn hart

Het is niet groot genoeg

Om ze allemaal te doorstaan

zijn buitenwijken

Wat geef je om Martino?

Gevoelig op het asfalt

Iemand trapt erop

Iemand verstikt hem

Iemand lacht hem uit

En wat maakt het dan uit

En zo is Martino

Het laat me zonder liefde

En zonder hem

Welkom in Italië

Waar alles mogelijk is

Kijk naar de zee

Kijk naar de zon

Waar oorlog mooi is

Zelfs als het pijn doet

Zelfs onder ons

Maar mijn hart

Het is niet groot genoeg

Om al zijn voorsteden te doorstaan

Als je mijn hart raakt

Ik neem het van je af

In de discotheek

ik ga daar nooit heen

ik bedrijf de liefde

Met wie ik wil

ik rij voorzichtig

En matig drink ik

Maar als je me kwaad maakt

Ik word echt boos

Ik ben de blauwe lucht

ik ben zijn storm

Ik ben de hele wereld

Ze zijn het begin

Ik ben het einde van alles

De horizon

Ik ben het

Iemand trapt erop

Iemand verstikt hem

Iemand lacht hem uit

En zo is Martino

Het laat me zonder liefde

Hij laat me zonder hem

Iemand trapt erop

Iemand verstikt hem

Iemand lacht hem uit

En zo is Martino

Het laat me zonder liefde

Hij laat me zonder hem

Het laat me zonder liefde

Hij laat me zonder hem

Het laat me zonder liefde

Hij laat me zonder hem