Nicolaj - Il Teatro Degli Orrori

gli anni passano

io sono ancora qui

tu sempre vicino a me

Nicolaj io

io non ricordo più

il mio paese

le mie vie

la mia storia

resta con me

anima mia

le tue labbra

ancora baciano le mie

i conti non tornano mai

ma quanta forza mi dai

pensarti ancora qui con me

giovane, forte

e bello

è così dolce

tornare a casa

con la testa piena di pensieri

e ritrovarti qui

nella cornice d’argento in cucina

nelle istantanee di tre anni fa

le diapositive in spiaggia

quelle onde così grandi

mi spaventavano un po'

resta con me

anima mia

le tue labbra

ancora baciano le mie

i conti non tornano mai

ma quanta forza mi dai

pensarti ancora qui me

giovane, forte

e bello

resta con me

anima mia

Nicolaj io

non riconosco più

la mia storia

è così dolce

tornare a casa e poi

ritrovarti qui

nella cornice d’argento in cucina

nelle istantenee di tre anni fa

le diapositive in spiaggia

e quelle onde

così grandi

forse un giorno

porteranno via

anche me

anche me

anche me…

forse a casa io

non ci ritorno più

oggi forse io

vengo a prenderti

vengo a prenderti

forse io non ce la faccio più

non ce la faccio più

forse Dio avrà pietà di noi

avrà pietà di noi…

resta con me

anima mia

le tue labbra

ancora baciano le mie

i conti non tornano mai

ma quanta forza mi dai

sentirti ancora dentro me

giovane, forte

e bello

(Grazie a rixabetta per questo testo)

de jaren gaan voorbij

ik ben er nog

je bent altijd dicht bij me

Nicolaj i

Ik herinner het me niet meer

mijn land

mijn wegen

mijn verhaal

Blijf bij mij

mijn ziel

je lippen

kus de mijne nog steeds

de rekeningen kloppen nooit

maar hoeveel kracht geef je me?

denk nog steeds aan jou hier bij mij

jong, sterk

het is leuk

het is zo lief

ga terug naar huis

met een hoofd vol gedachten

en vind jezelf hier

in de zilveren lijst in de keuken

in de kiekjes van drie jaar geleden

de glijbanen op het strand

die golven zo groot

ze maakten me een beetje bang

Blijf bij mij

mijn ziel

je lippen

kus de mijne nog steeds

de rekeningen kloppen nooit

maar hoeveel kracht geef je me?

denk nog steeds aan jou hier mij

jong, sterk

het is leuk

Blijf bij mij

mijn ziel

Nicolaj i

ik herken het niet meer

mijn verhaal

het is zo lief

ga naar huis en dan

vind jezelf hier

in de zilveren lijst in de keuken

in de kiekjes van drie jaar geleden

de glijbanen op het strand

en die golven

zo groot

misschien ooit

ze zullen wegnemen

ik ook

ik ook

ik ook…

misschien thuis

Ik ga daar niet meer terug

vandaag misschien ik

Ik kom je ophalen

Ik kom je ophalen

misschien kan ik het niet meer aan

Ik kan het niet meer aan

misschien zal God ons genadig zijn

zal medelijden met ons hebben...

Blijf bij mij

mijn ziel

je lippen

kus de mijne nog steeds

de rekeningen kloppen nooit

maar hoeveel kracht geef je me?

voel je nog steeds in mij

jong, sterk

het is leuk

(Met dank aan rixabetta voor deze tekst)