Dio mio - Il Teatro Degli Orrori

Una notte buia e minacciosa, e per colpa di questa forse

Ci siamo spinti troppo lontano, e lontano a volte vuol dire morte!

Lo sapevi che andava a finire cosi!

Dio mio, e adesso a correre nella notte senza meta, senza una luna!

E tu che inventi fantasmi e spettri per farmi urlare di rimorsi nell’oscurità

Lo sapevi che andava finire cosi!

Dio mio, spregevole schifoso

Non sei che un lungo delirio di un lungo rifiuto e ti liberi solo di ciò che

possiedi

Lo sapevi che andava a finire cosi!

Dio mio, ma come potrà mai la notte assassina cingere il buio dei tuoi occhi

neri?

Amore mio, amore mio…

Amore, lo sapevi che andava a finire cosi

Dio mio, e adesso a correre nella notte senza meta

Senza una luna, ed è freddo, è buio e piove

Dio mio, guardaci tu

…e il cielo piange, mentre tu dormi senza respiro

Sei cosi bello che mi ricordi un letto di neve

…e il vento ride, e il freddo soffia

Sembra che voglia prendersi gioco

Del nostro liso e vecchio cappotto;

Ed è per questo

Non sono mai e poi mai più tornato indietro…

Indietro non si torna, eh eh eh eh!

questo è poco ma sicuro…

Een donkere en dreigende nacht, en misschien wel hierdoor

We zijn te ver gegaan, en ver betekent soms de dood!

Wist je dat het zo zou eindigen!

Mijn God, en nu doelloos door de nacht rennen, zonder maan!

En jij die geesten en spoken uitvindt om me te laten schreeuwen van spijt in het donker

Wist je dat het zo zou eindigen!

Mijn God, jij verachtelijke waardeloze

Je bent maar een lang delirium van een lange afwijzing en je raakt alleen maar kwijt wat

jouw eigen

Wist je dat het zo zou eindigen!

Mijn God, hoe kan de moorddadige nacht ooit de duisternis van je ogen omgorden?

zwarten?

Mijn lief, mijn lief...

Liefs, wist je dat het zo zou eindigen

Mijn God, en nu doelloos de nacht in rennen

Zonder maan, en het is koud, het is donker en het regent

Mijn God, kijk naar ons

... En de lucht huilt, terwijl je slaapt zonder adem

Je bent zo mooi dat je me doet denken aan een bed van sneeuw

... En de wind lacht, en de kou waait

Het lijkt erop dat hij grappen wil maken

Van onze versleten en oude jas;

En dat is waarom

Ik ging nooit meer terug...

Er is geen weg terug, eh eh eh eh!

dit is klein maar zeker...