Eighteen Fifty-Five - Heather Maloney

He left seaside dasies on her porch

every day for weeks until she showed

There he was waiting with horse and carriage

would marriage be further down the road

Well he took her hand, he took the reigns without a plan

and he found that they were moving toward the sea

the smell of the ocean was liquor-less potion

it filled them as they fell so carelessly

la-de da-de daaaa

woah that’s my mom and pa on the wall, smiling

and that’s the only photo ever taken of them

there they old, and though they are grey,

that’s only a moment in a lifetime of days

and nobody brought a camera

on their wedding day

nobody captured the range of emotion

and colors as the sun set on the bay

and they don’t have proof of their anxious youth

how they threw themselves together in giddy haste

they can only remember that day in september

the jitters and the daisies and the lace

la-de da-de daaaa

woah that’s my mom and pa on the wall, smiling

and that’s the only photo ever taken of them

there they old, and though they are grey,

that’s only a moment in a lifetime of days

and in eighteen fifty-five I was born into their lives

eyes as wide and blue as the atlantic

i have a picture in my mind, a tiny dress out on the line

he called her mama, and she thought it was romantic

a storm came upon our silk and I was cryin' inside for milk

she ran to me while he pulled down the laundry

and for all the rain and tears we would face in family years

i got a thousand happy pictures

i got a thousand happy pictures with me

oh i got a thousand happy pictures with me

oh that’s my mom and pa on the wall, smiling

and that’s the only photo ever taken of them

there they old, and though they are grey,

that’s only a moment in a lifetime of days

that’s only a moment in a lifetime of days

Hij liet margrieten op haar veranda achter

wekenlang elke dag totdat ze het liet zien

Daar stond hij te wachten met paard en wagen

zou het huwelijk verder op de weg zijn

Nou, hij pakte haar hand, hij nam het bewind zonder een plan

en hij ontdekte dat ze op weg waren naar de zee

de geur van de oceaan was drank zonder drank

het vulde ze terwijl ze zo achteloos vielen

la-de da-de daaaa

woah dat zijn mijn moeder en vader aan de muur, glimlachend

en dat is de enige foto die ooit van ze is gemaakt

daar zijn ze oud, en hoewel ze grijs zijn,

dat is slechts een moment in een leven van dagen

en niemand had een camera meegenomen

op hun trouwdag

niemand heeft het bereik van de emotie vastgelegd

en kleuren als de zon ondergaat in de baai

en ze hebben geen bewijs van hun angstige jeugd

hoe ze zich in duizelingwekkende haast in elkaar stortten

ze kunnen zich alleen die dag in september herinneren

de kriebels en de madeliefjes en het kant

la-de da-de daaaa

woah dat zijn mijn moeder en vader aan de muur, glimlachend

en dat is de enige foto die ooit van ze is gemaakt

daar zijn ze oud, en hoewel ze grijs zijn,

dat is slechts een moment in een leven van dagen

en in achttien vijfenvijftig werd ik geboren in hun leven

ogen zo groot en blauw als de Atlantische Oceaan

ik heb een beeld in mijn hoofd, een klein jurkje dat op het spel staat

hij noemde haar mama, en ze dacht dat het romantisch was

er kwam een ​​storm over onze zijde en ik huilde van binnen om melk

ze rende naar me toe terwijl hij de was naar beneden trok

en voor alle regen en tranen die we in gezinsjaren zouden tegenkomen

ik heb duizend gelukkige foto's

ik heb duizend vrolijke foto's bij me

oh ik heb duizend vrolijke foto's bij me

oh dat zijn mijn moeder en vader aan de muur, glimlachend

en dat is de enige foto die ooit van ze is gemaakt

daar zijn ze oud, en hoewel ze grijs zijn,

dat is slechts een moment in een leven van dagen

dat is slechts een moment in een leven van dagen