Twoja Postac - Grzegorz Turnau

Wśród drzew schylonych o północy

Wśród jasnych widów złego mroku

Coś się przemienia w naszej mocy

Ktoś się porusza z naszym krokiem

Kiedy tak idziesz w szumnej szacie

A wiatr ją targa i rozwiewa

Nie bój się ty nie idziesz sama

Chodzą wraz z tobą wszystkie drzewa

Ziemia jak echo minionych dni grające w borze

A nasze cienie wśród martwych pni wieszają zorze

Dziwnie się srebrzysz aniele mój w tęczowym piórze

Nade mną góry, wieżyce miast

Nade mną…

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać, jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Miła moja już późno

Chylą się żółte mlecze

W doliny napływa gór cień

Cichy odwieczerz

Już późno już późno już późno

Miła moja trudno z miłości się podnieść

A jeszcze ciężej od złych nowin

Gdy patrzą na nas w ciemnym nowiu

Chłodniej chłodniej boisz się

Nie ma się czego bać nie ma się czego bać

To tylko księżyc idzie srebrne chusty prać

I tylko cicha trawa, trawa wśród kamieni

Wiesz?

— ludzie ludzie są dziećmi dużemi

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Tussen de bomen gebogen om middernacht

Onder de heldere schimmen van kwade duisternis

Er verandert iets in onze macht

Iemand beweegt met onze stap

Als je zo loopt in een wazige mantel

En de wind trekt eraan en blaast het weg

Wees niet bang, je gaat niet alleen

Alle bomen lopen met je mee

De aarde als een echo van vervlogen tijden door in het bos te spelen

En onze schaduwen hangen aurora's tussen dode stammen

Mijn engel is vreemd zilverachtig in een regenboogkleurige veer

Boven mij bergen, stadstorens

Boven mij…

Blauwe brede ramen

En heldere strepen van de lampen

En jouw karakter, helder karakter

Ik weet dat je dit leuk vindt, ik weet dat je dit leuk vindt

Blauwe brede ramen

En heldere strepen van de lampen

En je karakter is een helder figuur

Ik weet dat je dit leuk vindt, ik weet dat je dit leuk vindt

Mijn liefste het is laat

Gele paardebloemen buigen naar beneden

Schaduw stroomt de valleien in

Rustige ouderdom

het is laat het is laat het is laat

Lieverd, het is moeilijk om uit liefde op te staan

En nog moeilijker dan slecht nieuws

Als ze naar ons kijken in de donkere nieuwe maan

Kouder hoe kouder je bang bent

Er is niets om bang voor te zijn, niets om bang voor te zijn

Dat is gewoon de maan die zilveren sjaals gaat wassen

En alleen nog gras, gras tussen de stenen

Je weet wel?

- mensen mensen zijn grote kinderen

Blauwe brede ramen

En heldere strepen van de lampen

En je karakter is een helder figuur

Ik weet dat je dit leuk vindt, ik weet dat je dit leuk vindt

Blauwe brede ramen

En heldere strepen van de lampen

En je karakter is een helder figuur

Ik weet dat je dit leuk vindt, ik weet dat je dit leuk vindt