11:11 - Grzegorz Turnau

Znów mija ta godzina

Co mosty przypomina

Prawdziwe jak powietrza stal

Lecz każdej stali twardość -

Nad marnościami marność -

I dni młodości będzie żal

Odwieczne ma ten świat tła

Więc misjonarze światła

Potrzebni nocą są, lecz w dzień -

Jedyny nasz obrońca

Przed dyktaturą słońca —

Niezastąpiony bywa cień

Powiada kaznodzieja

Że w tym jest też nadzieja —

W klepsydrze pył się zmienia w pył

Jest teraz to, co było

Co będzie — już się śniło

Dni, noce — do utraty sił

Dwa filary, dwie przepaście

Jedenasta jedenaście

Siebie sobie wyobraźcie

I uwierzcie Eklezjaście

W dość surowy ton

Znów mija ta godzina

Co mosty przypomina

Prawdziwe jak powietrza stal

Lecz każdej stali twardość -

Nad marnościami marność -

I dni młodości —

I dni młodości będzie żal

Na zegarze mija właśnie

Jedenasta jedenaście

Dwa filary, dwie przepaście

Jedenasta jedenaście

Światła jeszcze mi nie gaście

Dat uur gaat weer voorbij

Waar bruggen op lijken?

Echt als luchtstaal

Maar elk staal, de hardheid -

IJdelheden zijn ijdelheid -

En de dagen van de jeugd zullen spijt hebben

De Eeuwige heeft deze achtergrondwereld

Dus lichte missionarissen

Ze zijn 's nachts nodig, maar overdag -

Onze enige beschermer

Voor de dictatuur van de zon -

Soms is een schaduw onvervangbaar

zegt de predikant

Dat er ook hoop in zit -

In de zandloper verandert het stof in stof

Er is nu wat was

Wat zal zijn - al gedroomd

Dagen, nachten - totdat je je kracht verliest

Twee pijlers, twee kloven

elf elf

Stel je voor

En geloof de Prediker

Op nogal strikte toon

Dat uur gaat weer voorbij

Waar bruggen op lijken?

Echt als luchtstaal

Maar elk staal, de hardheid -

IJdelheden zijn ijdelheid -

En de dagen van de jeugd -

En de dagen van de jeugd zullen spijt hebben

Het loopt gewoon door op de klok

elf elf

Twee pijlers, twee kloven

elf elf

Doe het licht nog niet voor me uit