Skad Przychodzimy, Kim Jestesmy, Dokad Idziemy - Grzegorz Turnau

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Przecież my wiemy, że nie bardzo pasujemy

Do takich pytań i do braku odpowiedzi

Sąsiedzi słońca, ziemi, nieba, wody sąsiedzi

Tak nas zostawił na kształt znaku zapytania

Ten co przyjechał i nie pytał lecz się kłaniał

Tak układamy ręce jak nam kiedyś on ułożył

Który tu z nami w słońcu wiele szczęścia dożył

Tu było wiele spraw, tysiące, taka moc

Że przegadany dzień nie starczy ani noc

A jak zamilczeć w słońcu, do księżyca grać

I robić to po prostu, na co nas nie stać

Nauczył nas ten malarz, który odkrył nam

Jaki nas bawi kształtów, błysków wielki kram

Wypełnić nimi można wiele pustych scen

Gdzie nie ma słów, a wisi tylko barwny len

Wśród pustych krzeseł i portretów białych dam

Uderza w ściany mocne serce nasz tam-tam

Wstawcie go w ramy, w których zimna cisza lśni

Niech go zobaczy tamten, ten i ty i ty

Pozwoli przyjrzeć się jak się zachowujemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Tu było wiele spraw, tysiące, taka moc

Że przegadany dzień nie starczy ani noc

A jak zamilczeć w słońcu, do księżyca grać

I robić to po prostu na co nas nie stać

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy…

Waar komen we vandaan, wie zijn we, waar gaan we heen

We weten tenslotte dat we niet zo goed bij elkaar passen

Op zulke vragen en op het gebrek aan antwoorden

Buren van de zon, aarde, lucht, waterburen

Dus hij liet ons achter als een vraagteken

Degene die kwam en niet vroeg, maar boog

We schikken onze handen zoals hij ooit voor ons heeft geregeld

Die heel veel geluk bij ons in de zon heeft geleefd

Er waren hier veel dingen, duizenden, zo'n kracht

Dat een lange dag, geen nacht genoeg zal zijn

En hoe te zwijgen in de zon, om naar de maan te spelen

En gewoon doen wat we niet kunnen betalen

Deze schilder die ons ontdekte heeft ons geleerd

Wat vormt ons geamuseerd, geweldige kraam met flitsen

Je kunt er veel lege scènes mee vullen

Waar geen woorden zijn en alleen gekleurd linnen hangt

Tussen lege stoelen en portretten van blanke dames

Ons tam-daar hart raakt de muren

Zet het in een kader waarin de koude stilte schijnt

Laat die, deze, en jij en jij hem zien

Zo kun je zien hoe we ons gedragen

Waar komen we vandaan, wie zijn we, waar gaan we heen

Waar komen we vandaan, wie zijn we, waar gaan we heen

Waar komen we vandaan, wie zijn we, waar gaan we heen

Er waren hier veel dingen, duizenden, zo'n kracht

Dat een lange dag, geen nacht genoeg zal zijn

En hoe te zwijgen in de zon, om naar de maan te spelen

En gewoon doen wat we niet kunnen betalen

Waar komen we vandaan, wie zijn we, waar gaan we heen

Waar komen we vandaan, wie zijn we, waar gaan we naar toe...