Сердца в Атлантиде - Гран-Куражъ

Детство, словно Атлантиды берега,

Сердце там оставлю навсегда...

Волны, мир, бескрайний океан -

Тонет тот далёкий берег…

Помню неземные замки в облаках:

Думал, жизнь наивна и легка...

Были все мечты в моих руках,

Верил, все открыты двери…

Назад – к земле

И снова – к небесам

Здесь каждый по себе,

Жизнь выбирает сам!

Спешим взрослеть,

Теряем счёт годам.

И в океане лет

Нам Атлантиды свет

И детство не вернуть никогда…

Где-то, словно остров в сказочной дали,

Детство отпускает корабли.

Знаю, не вернёмся в этот мир,

В сердце часть его оставлю…

Jeugd, zoals de kusten van Atlantis,

Ik zal mijn hart daar voor altijd achterlaten...

Golven, vrede, eindeloze oceaan -

Die verre kust zinkt...

Ik herinner me onaardse kastelen in de wolken:

Ik dacht dat het leven naïef en gemakkelijk was...

Alle dromen waren in mijn handen

Ik geloofde dat alle deuren open zijn ...

Terug naar de aarde

En nogmaals - naar de hemel

Hier is iedereen op zichzelf

Het leven kiest zichzelf!

Laten we opgroeien

We zijn de tel van de jaren kwijt.

En in de oceaan van jaren

Wij Atlantis licht

En de kindertijd komt nooit meer terug...

Ergens, als een eiland in een sprookjesachtige verte,

Jeugd laat schepen los.

Ik weet dat we niet terug zullen komen naar deze wereld

Ik zal een deel ervan in mijn hart achterlaten...