Сирены - Гран-Куражъ

По морю волны разрезая,

Оставив землю за кормой,

Ни страх, ни ненависть не зная,

Корабль держит путь домой.

Но что за неземная сила!

Но что за дьявольский напев!

Матросам головы вскружил он

Забыть заставив о земле!

И нет их пения чудесней,

Оно и манит, и пьянит.

И, повинуясь зову песни,

На риф плывут, как на магнит!

И ослеплённые погибнут,

И вознесутся к небесам,

Но свой корабль не покинут

И не опустят паруса!

Сотни лет звуки этой песни

Все слышны в тишине…

И свой след потеряли в бездне

Или в призрачном сне…

Кто плыл, лишь волны разрезая,

Оставив землю за кормой,

Ни страх, ни ненависть не зная,

Держал корабль путь домой!

Het snijden van de golven over de zee

Het land achterlatend

Noch angst noch haat wetend

Het schip is op weg naar huis.

Maar wat een onaardse kracht!

Maar wat een duivels deuntje!

Hij draaide de hoofden van de zeelieden

Vergeet forceren over de aarde!

En er is geen prachtige zang meer

Het wenkt en bedwelmt.

En gehoorzaam aan de roep van het lied,

Ze drijven als een magneet op het rif!

En de blinden zullen vergaan

En opstijgen naar de hemel

Maar ze zullen hun schip niet verlaten

En laat de zeilen niet zakken!

Honderden jaren oude geluiden van dit nummer

Alles wordt in stilte gehoord...

En verloren hun spoor in de afgrond

Of in een droom...

Die zwom, alleen de golven snijdend,

Het land achterlatend

Noch angst noch haat wetend

Hield het schip weg naar huis!