Огненный закат - Гран-Куражъ

Я пью из реки забвенья огненный закат.

Не помню, не жду, не верю, не смотрю назад.

Ветром закрыты окна, и огонь погас.

Я знаю, что время лечит, убивая нас.

Всё реже тревожит память болью старых ран,

Всё тише звучит твой голос, прячется в туман.

Я один в этом мире бренном,

Я один на краю Вселенной.

Без тебя мир мой — хрупкое стекло.

Всё уйдёт, растворится время,

Улетим в дальний край Вселенной.

Без тебя небо так далеко!

Всё в этом мире

Больше не дарит тепло...

Ты стала моим молчаньем, и моей тоской.

Позволь мне сорваться в бездну утренней звездой.

Пусть надо мною кружат пепел и зола,

Не заслоняй мне солнце, дай сгореть дотла.

Всё реже тревожит память болью старых ран,

Всё тише звучит твой голос, прячется в туман.

Я один в этом мире бренном,

Я один на краю Вселенной.

Без тебя мир мой — хрупкое стекло.

Всё уйдёт, растворится время,

Улетим в дальний край Вселенной.

Без тебя небо так далеко!

Всё в этом мире

Больше не дарит тепло...

Я один в этом мире бренном,

Я один на краю Вселенной.

Без тебя мир мой — хрупкое стекло.

Всё уйдёт, растворится время,

Улетим в дальний край Вселенной.

Без тебя небо так далеко!

Я один в этом мире бренном,

Я один на краю Вселенной.

Без тебя мир мой — хрупкое стекло.

Всё уйдёт, растворится время,

Улетим в дальний край Вселенной.

Без тебя небо так далеко!

Всё в этом мире

Больше не дарит тепло...

Ik drink een vurige zonsondergang uit de rivier van vergetelheid.

Ik herinner het me niet, ik wacht niet, ik geloof niet, ik kijk niet achterom.

De wind sloot de ramen en het vuur doofde.

Ik weet dat de tijd heelt door ons te doden.

Minder en minder de herinnering aan de pijn van oude wonden verstoren,

Allemaal stiller klinkt je stem, verstopt in de mist.

Ik ben alleen in deze sterfelijke wereld,

Ik ben alleen aan de rand van het universum.

Zonder jou is mijn wereld breekbaar glas.

Alles zal verdwijnen, de tijd zal oplossen,

Laten we naar het verre einde van het heelal vliegen.

De hemel is zo ver weg zonder jou!

Alles in deze wereld

Geen warmte meer...

Je werd mijn stilte en mijn verlangen.

Laat me in de afgrond vallen als een morgenster.

Laat as en as over mij cirkelen,

Blokkeer de zon niet voor mij, laat mij tot de grond toe branden.

Minder en minder de herinnering aan de pijn van oude wonden verstoren,

Allemaal stiller klinkt je stem, verstopt in de mist.

Ik ben alleen in deze sterfelijke wereld,

Ik ben alleen aan de rand van het universum.

Zonder jou is mijn wereld breekbaar glas.

Alles zal verdwijnen, de tijd zal oplossen,

Laten we naar het verre einde van het heelal vliegen.

De hemel is zo ver weg zonder jou!

Alles in deze wereld

Geen warmte meer...

Ik ben alleen in deze sterfelijke wereld,

Ik ben alleen aan de rand van het universum.

Zonder jou is mijn wereld breekbaar glas.

Alles zal verdwijnen, de tijd zal oplossen,

Laten we naar het verre einde van het heelal vliegen.

De hemel is zo ver weg zonder jou!

Ik ben alleen in deze sterfelijke wereld,

Ik ben alleen aan de rand van het universum.

Zonder jou is mijn wereld breekbaar glas.

Alles zal verdwijnen, de tijd zal oplossen,

Laten we naar het verre einde van het heelal vliegen.

De hemel is zo ver weg zonder jou!

Alles in deze wereld

Geen warmte meer...