Un jour tu es parti - Georges Moustaki

Un jour tu es parti sous terre ou dans le ciel

Pour goûter au repos que l’on dit éternel

Rejoindre les copains qui t’avaient précédé

Et courtiser les muses de l’autre côté

Et nous sommes restés gros Jean comme devant

Nous tous qui nous sentions pareils à des enfants

Qui auraient grandi à l’ombre de ta moustache

Tu nous avais appris à crier: «mort aux vaches !

«Sur un air de guitare et sans mâcher les mots

Et surtout à être bons pour les animaux

Au refrain

Au bord de notre mer Méditerrannée

Tu reposes là où jadis tu étais né

Et je soupçonne que tu ne dors que d’un œil

Pour regarder passer quelque vestale en deuil

Que le vent déshabille d’un geste fripon

Comme pout te montrer l’envers de ses jupons

Au refrain

Ils ont fait ton éloge et célébré tes vers

Ils ont failli te faire porter l’habit vert

Et à titre posthume ils sont encore capables

De faire de toi un poète respectable

Toi qui ne respectais pas grand chose avoue-le

Et suivais simplement une autre route qu’eux

Au refrain

Voici que moi aussi je viens faire un discours

Pardonne-moi de ne pas le faire plus court

Et si tu peux m’entendre depuis l’au-delà

Continue je t’en prie de nous donner le «la»

Raconte-nous comment ça se passe là-bas

Si tu t’y plais au point de n’en revenir pas

Au refrain

Rejoindre les copains qui t’avaient précédé

Et courtiser les muses de l’autre côté

Op een dag ging je ondergronds of in de lucht

Om de zogenaamde eeuwige rust te proeven

Sluit je aan bij de vrienden die je voorgingen

En jaag op de muzen aan de andere kant

En we bleven dikke Jean zoals voorheen

Wij allemaal die zich als kinderen voelden

Wie zou er in de schaduw van je snor zijn gegroeid

Je leerde ons schreeuwen: "Dood aan de koeien!

"Op een gitaardeuntje en zonder woorden te hakken

En vooral lief zijn voor dieren

op het refrein

Aan onze Middellandse Zee

Je rust waar je ooit geboren bent

En ik vermoed dat je met één oog open slaapt

Om wat Vestaals in rouw voorbij te zien komen

Dat de wind zich uitkleedt met een schurkengebaar

Alsof ze je de achterkant van haar onderrokken wil laten zien

op het refrein

Ze prezen je en vierden je verzen

Ze lieten je bijna het groene pak dragen

En postuum kunnen ze nog steeds

Om van jou een respectabele dichter te maken

Jij die niet veel respecteerde, geef het toe

En volgde gewoon een andere weg dan zij

op het refrein

Hier kom ik ook om een ​​toespraak te houden

Vergeef me dat ik het niet korter heb gemaakt

En als je me van buiten kunt horen

Blijf ons alstublieft de "de" geven

Vertel ons hoe het daar is geweest

Als je het zo leuk vindt, kun je niet meer terug

op het refrein

Sluit je aan bij de vrienden die je voorgingen

En jaag op de muzen aan de andere kant