Il y avait un jardin - Georges Moustaki

C’est une chanson pour les enfants

Qui naissent et qui vivent

Entre l’acier et le bitume

Entre le béton et l’asphalte

Et qui ne sauront peut-être jamais

Que la terre était un jardin

Il y avait un jardin qu’on appelait la terre

Il brillait au soleil comme un fruit défendu

Non, ce n'était pas le paradis ni l’enfer

Ni rien de déjà vu ou déjà entendu

Lalala, lalala, lalala

Il y avait un jardin, une maison des arbres

Avec un lit de mousse pour y faire l’amour

Et un petit ruisseau roulant sans une vague

Venait le rafraîchir et poursuivait son cours

Lalala, lalala, lalala

Il y avait un jardin grand comme une vallée

On pouvait s’y nourrir à toutes les saisons

Sur la terre brûlante ou sur l’herbe gelée

Et découvrir des fleurs qui n’avaient pas nom

Lalala, lalala, lalala

Il y avait un jardin qu’on appelait la terre

Il était assez grand pour des milliers d’enfants

Il était habité jadis par nos grands-pères

Qui le tenaient eux-mêmes de leurs grands-parents

Lalala, lalala, lalala

Où est-il ce jardin où nous aurions pu naître

Où nous aurions pu vivre insouciants et nus?

Où est cette maison toutes portes ouvertes

Que je cherche encore mais que je ne trouve plus?

Lalala, lalala, lalala

Het is een liedje voor kinderen

Wie zijn er geboren en wie leven?

Tussen staal en bitumen

Tussen beton en asfalt

En wie zal het nooit weten

Dat de aarde een tuin was

Er was een tuin genaamd de aarde

Hij scheen in de zon als een verboden vrucht

Nee, het was geen hemel of hel

Noch iets deja vu of déjà vu

Lalala, lalala, lalala

Er was een tuin, een boomhut

Met een schuimbed om de liefde mee te bedrijven

En een stroompje dat aan het rollen is zonder golf

Kwam het opfrissen en vervolgde zijn koers

Lalala, lalala, lalala

Er was een tuin zo groot als een vallei

We zouden er in alle seizoenen kunnen eten

Op de brandende aarde of op het bevroren gras

En ontdek bloemen die geen naam hadden

Lalala, lalala, lalala

Er was een tuin genaamd de aarde

Het was groot genoeg voor duizenden kinderen

Het werd ooit bewoond door onze grootvaders

Die het zelf van hun grootouders hebben gekregen

Lalala, lalala, lalala

Waar is deze tuin waar we geboren hadden kunnen worden?

Waar hadden we zorgeloos en naakt kunnen leven?

Waar is dit huis met alle deuren open

Wat zoek ik nog maar kan ik niet vinden?

Lalala, lalala, lalala