Si ce jour-là - Georges Moustaki

Quand je serai mort

Vous qui serez en vie

N’allez pas m’enterrer

Avant qu’il soit midi

Pour que le soleil

Puisse chauffer la terre

Où je m’en irai faire

Mon dernier lit

Si ce jour-là vous avez un peu de tristesse

Ne le montrez pas aux amis

Mangez à ma table

Jouez de la guitare

Et faites l’amour

À celles que j’aimais

Si vous avez soif

Allez chercher à boire

Parmi mes bouteilles millésimées

Si ce jour-là vous avez un peu de tristesse

Ne le montrez pas aux amis

Que mon souvenir

Soit celui d’une fête

Où l’on dit adieu

Sans éternel regret

Sans cérémonie

Et sans mines défaites

À peine la gorge

Un peu serrée

Si ce jour-là…

Ne le montrez pas aux amis

Je pense à cela

En ce mercredi treize

En voyant partir

Un ami bien-aimé

Il méritait mieux

Que cette triste messe

Et ces gens tout en noir

Qui l’emmenaient

Il méritait mieux

Que ce ciel sans tendresse

Et ces gens tout en noir

Qui l’emmenaient

Als ik dood ben

Jij die zal leven

Ga me niet begraven

Voordat het middag is

Zodat de zon

Kan de aarde verwarmen

Waar zal ik heen gaan?

mijn laatste bed

Als je die dag een beetje verdrietig bent

Laat het niet aan vrienden zien

Eet aan mijn tafel

Gitaar spelen

En vrijen

Aan degenen van wie ik hield

Als je dorst hebt

Ga wat drinken

Tussen mijn vintage flessen

Als je die dag een beetje verdrietig bent

Laat het niet aan vrienden zien

dat mijn geheugen

Of dat van een feestje

waar we afscheid nemen

Zonder eeuwige spijt

zonder ceremonie

En zonder ongedaan gemaakte mijnen

Nauwelijks keel

Een beetje strak

Als die dag...

Laat het niet aan vrienden zien

ik denk daaraan

Op deze woensdag de dertiende

zien gaan

Een geliefde vriend

Hij verdiende beter

Dat deze droevige massa

En die mensen allemaal in het zwart

wie nam hem mee

Hij verdiende beter

Dat deze hemel zonder tederheid

En die mensen allemaal in het zwart

wie nam hem mee