On l'appelle folie - Georges Moustaki

Elle est là elle passe elle rôde

Elle frappe autour de nous en jouant à la main chaude

Elle choisit son moment

Elle choisit ses amants

En esclave souveraine

Et ceux qui s’en croient maîtres

Finissent par se soumettre

À son règne

On l’appelle folie

On l’appelle on la fuit

On croit la tenir elle s‘envole

Elle est rusée la guêpe elle n’est pas du tout folle

Quand tout le monde se tait

Elle dit la vérité

Elle inspire les révoltes

Des poètes maudits

Qui redonnent la vie

À l’espérance morte

On l‘appelle folie

On l’appelle on la fuit

Elle connait tous les artifices

Pour me faire passer par ses mille caprices

Elle choisit mes ivresses

Elle me hante et me dresse

Me détruit et m’enflamme

Quand j’ai du mal à vivre

C‘est elle qui me délivre

Et apaise mon âme

On l‘appelle folie

On l’appelle on la fuit!

Ze is daar ze passeert ze sluipt

Ze slaat om ons heen terwijl ze hete hand speelt

Ze kiest haar moment

Ze kiest haar minnaars

Als een soevereine slaaf

En degenen die denken dat ze meesters zijn

uiteindelijk indienen

tot zijn heerschappij

We noemen het waanzin

We noemen haar we lopen van haar weg

We denken dat we haar vasthouden, ze vliegt weg

Ze is sluw als de wesp, ze is helemaal niet gek

Als iedereen stil is

Ze spreekt de waarheid

Ze inspireert opstanden

vervloekte dichters

Wie geeft het leven terug?

naar dode hoop

We noemen het waanzin

We noemen haar we lopen van haar weg

Ze kent alle trucs

Om me door zijn duizend grillen te laten gaan

Ze kiest mijn dronkenschap

Ze achtervolgt me en tilt me ​​op

Scheurt me neer en zet me in brand

Wanneer ik worstel om te leven

Zij is het die mij verlost

En kalmeer mijn ziel

We noemen het waanzin

We noemen het we lopen ervoor weg!