Nous sommes deux - Georges Moustaki

Nous sommes deux

Nous sommes deux

Huit heures vont bientot sonner.

Teins la lampe, le gardien frappe

Ce soir ils reviendront nous voir.

Lun va devant, lun va devant

Et les autres suivent derrire

Puis le silence et puis voici

La meme chanson qui revient

Il frappe deux

Il frappe trois

Il frappe mille vingt et trois

Tu as mal, toi

Et jai mal, moi

Qui de nous deux a le plus mal?

Cest lavenir qui le dira

Nous sommes deux

Nous sommes trois

Nous sommes mille vingt et trois

Avec le temps, avec la pluie

Avec le sang qui la seche

Et la douleur qui vit en nous

Qui nous transperse et qui nous clou.

Notre douleur nous guidera

Wij zijn twee

Wij zijn twee

Straks zal acht uur slaan.

Dim de lamp, de wachter klopt

Vanavond komen ze terug om ons te zien.

Ma ga je gang, ma ga je gang

En de anderen volgen erachter

Dan stilte en dan aanschouwen

Hetzelfde liedje komt terug

Hij raakt twee

Hij slaat drie

Het raakt duizend drieëntwintig

Je doet pijn, jij

En ik heb pijn, ik

Wie van ons doet het meest pijn?

De toekomst zal het leren

Wij zijn twee

We zijn met drie

We zijn duizend drieëntwintig

Met het weer, met de regen

Met het bloed dat haar opdroogt

En de pijn die in ons leeft

Die ons doorboort en ons nagelt.

Onze pijn zal ons leiden